Endless dream
تمام شده📗📕
به اونا فرصتی دوباره داده شده
تا عشقو بازم تجربه کنند...
هشدار: تم این داستان خیلی غمگینه، اما پایانش هپی انده!
تناسخ... انگست .... عاشقانه ....
ییبو تاپ
*هپی اندینگ*
یه روز عادی دیگه که بازم بعد از اتمام مدرسه به طرف خونه برمیگشت،مادر بهش پیام داده بود که امروز توی مدرسه جلسه داره و کمی دیرتر میرسه ، نهارش آماده است و بهتره منتظرش نمونه!
عجله ی زیادی برای برگشتن به خونه نداشت، با قدمایی آروم و سری که پایین انداخته بود، به راهش ادامه میداد!
با رسیدن به سر چهار راه ، ناخواسته نگاش چرخید و به سالن قدیمی تئاتر نگاه کرد و خودش نفهمید که چطور راهشو کج کرده و چند دقیقه ایه که جلوی در بزرگ سالن ایستاده و محو تماشای حرکات بازیگراست!
بازیگرا بازم سخت مشغول تمرین بودند ، با اینکه هر روز و در چندین سانس مختلف اجرا داشتند ، اما هنوزم در ساعات استراحت تمرین میکردند و دست از تلاش نمیکشیدند !
و صدای آشنایی باعث شد که به خودش بیاد: اوه ... سلام ! خوشحالم دوباره میبینمت!
با تعجب برگشت و دوباره دیدش! سعی کرد خونسرد باشه، ولی از اینکه اینجوری دوباره مچشو گرفته بود، چندان خوشحال بنظر نمیرسید!
پسر جوان جلوتر اومد و با آرامش نگاش کرد! با لبخند گرم و آرومی به چشمای فراری ییبو نگاه کرد و ازش پرسید: حالت خوبه؟! بهتری؟! نگرانت بودم!
ییبو با تعجب نگاش کرد ... در جوابش حرفی نزد و فقط به صورت خندانش نگاه کرد!
پسر جوان سرشو تکون داد و گفت: این سومین باره که همدیگه رو میبینیم و این سرنوشته ! بعد لبخندشو عمیقتر کرد ، دستشو به طرفش دراز کرد و بهش گفت: پس بهتره با هم بیشتر آشنا بشیم ، چطوره؟!
ییبو نگاهی به دستش انداخت و با تردید و ناخواسته دستشو جلو برد و باهاش دست داد! حس و حال عجیبی داشت! و با خودش گفت: این چه حس مزخرفیه ؟! نمیدونست چرا ؟! ولی با عجله دستشو عقب کشید و سرشو چرخوند!
پسر جوان آه کوتاهی کشید و با مهربونی بهش گفت: من هایکوآنم ! بیست و دو سالمه و بازیگر تئاترم!
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
ییبو به آرامی چرخید و نگاش کرد و زیر لب جواب داد: وانگ ییبو ام ، هیجده سالمه و سال آخر دبیرستانم!
