Yaklaştı "Zhan zaaf nedir bilirmisin?"
Kendisine doğrultulmuş olan namluya dayadı kalbini, silahı tutan titreyen ellere bakarak gülümsedi..
"işte zaaf budur, ve ne yazık ki senin zaafın da benim.."
Bir bir tüketmislerdi kadehleri, bir paket sigaranin da sonunu görmüşlerdi, ikiside kendinde ve bilinçleri açıktı saat çoktan 2 yi bulmuş zhan günün yorgunluğuyla uyuklamaya başlamıştı "dünkü otele gitmek istermisin?" Yibo uyuklayan adama yaklaşarak kısık bir sesle sormuştu ,zhan da uyklayan gözlerini aralayıp "çok iyi olur" diyip ayağa kalktı biraz sersemlemişti yibo onun düşeceğini sanıp kolunu anlık bir refleksle sımsıkı tuttu "dikkat et" zhani gülümsemişti bu hareketi "olur, ederim" diyip kapıdan zhan önde yibo arkada birlikte çıktılar.
Yine dünkü odayı tutmuştu yibo, birlikte odaya çıktılar odada yine aynı kasvetli ve loş bir hava vardı "şapkani çıkarmıyacaksın sanırim" bunu sormakta haklıydı yüzünü hiç görmemişti merak ediyordu bu gizemli adamı. Yaklaştı onu duvarla arasına aldı elini şapkasını uzanıp tam çıkaracaktı ki ,dudakları dudaklarına kapanınca şapkada olan elini gizemli adamın yüzüne indirip okşamaya başladı uzun süren bir öpüşme olmuştu, nefessiz kalıp çekildi zhan bu kez de boynuna öpücükler bırakmaya başlamıştı gizemli adam.
Zhan şu anda neden buna izin verdiğini dahi bilmiyordu ama hiç olmadığı kadar da huzurlu ve iyi hissediyordu. O boynuna öpücükler bırakırıken zhan da ince bedeninde küçük bir keşfe çıkmıştı zhan yiboyu yatağa doğru ilerletirken, yibo dudağının altındaki benine küçük bir öpücük bıraktı ve onu yatağa oturtup çekildi "dinlenmelisin" çok az yukarıya doğru kaymış olan şapkasını yine sadece burnu ve dudakları gözükecek şekilde duzelttikten sonra kapiya yöneldi çıkmadan da ona küçük bir gülümseme verip zhani tekrardan karanlığa teslim etti..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
