***YAZ HİKAYELERİ 2021 YARIŞMASI KAZANANI***
-------
Kural bir... İçkiliyken sakın video çekmeyin!
Kural iki... Eğer bir video çektiyseniz onu sakın internete yüklemeyin, yüklettirmeyin!
Ve kural üç... Asla ama asla ilk şarkınızı milyonların sevgili...
Işıklar dans ediyordu gözümün önümde. Avluyu boydan boya kaplayan ışıklar, insanların kıyafetlerinin üstündeki parlak pullar, süslerden uçuşan simler, gökyüzünü kaplayan yıldızlar... Ama hepsinden çok aklımda baştan baştan oynayan görüntülerin pırıltısı... Hipnotize olmuş, dakikalardır tek bir noktaya bakıyordum ben.
Avlu görevliler ve içmeye devam eden tek tük insan dışında boştu artık. Saat gece yarısını çoktan geçmiş, konser bitmiş, eğlence sahile kaymıştı. Peki tüm dostlarım ve sevdiklerim ateşin etrafında dans edip şarkılar söylerken benim ne işim vardı tek başıma bu havuzun başında?
Zamanla savaş... Yaptığım buydu işte. Burada, bu anda yeterince sabit kalırsam dakikaların geçmesine de engel olabilirdim belki. O zaman bu gece hiç bitmez, üzerimden bu kıyafeti çıkarmam gerekmez, o sahnede onunla geçirdiğim dakikalar bir anıya dönüşüp geride kalmazdı. Kalmamalıydı çünkü. O şarkı hiç bitmemeli, o selamı hiç vermemeli ve geldiği gibi hızla kaçıp gitmemeliydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ama gitmişti Shawn. Şu an nerede olduğu konusunda da hiçbir fikrim yoktu. Hala o sahneye baktığımda nasıl gülümsediğini görüyor olmam tamamen benim yıllar içinde geliştirdiğim bir yetenek olmalıydı. Bütün bir ömür harcamıştım onun hayaliyle konuşarak ne de olsa. Ne anlar yaşamıştım kafamın içinde... Neler anlatmış, neler dinlemiştim. Ah... sonunda kendisi gerçekten karşımdayken de edebilseydim o sözlerden bir ikisini... Kendimi anlatmayı geçtim de en azından konuşmayı başarabilseydim... Onun yerine yalan söylemiş, saçmalamış, Lea'nın da başını yakmıştım.
"Ah aptal Camila!" dedim sıkıntıyla.
Yankılanmıştı sesim, çünkü "Camlia," demişti bir başkası aynı anda. Başımı kaldırmamla panikle yerimden sıçramam bir oldu. "Bay Harrison? Şey... Tom..."
"Lütfen, otur," dedi eliyle durmamı işaret edip. "Seni korkuttum sanırım. Sadece görünce merhaba demek istemiştim."
Gözlerimi onun üzerinde tutmayı denesem de anında sağa sola kaymış, onunla birlikte olması fazlasıyla muhtemel olan bir başkasını aramıştı. Ama ortalıkta görünmüyordu Shawn. Aynı anda hem rahatlamış hem de korkunç bir karamsarlığa kapılmıştım.
"Oturabilir miyim?" dedi Tom ve sonra ben bir şey demeden yanıma yerleşti. "İçmezsin diye tahmin ediyorum," demişti cebinden çıkardığı sigara paketini bana doğru uzatıp. Başımla reddettiğimde gülümseyip kendine bir sigara çıkardı ve yaktı. Dumanlar arasından yandan beni izlediğini hissedebiliyordum. Çekinerek ona döndüğümde biraz daha kısıldı gözleri.
