Eylül Masalı

-15.Bölüm-

Merhaba! Up uzun bir bölüm ile karşınızdayım. Yaklaşık iki hafta bölüm yazamadım çünkü sınav haftasındaydım. Çok üzgünüm. Ama bunu telafi edeceğini umduğum bir bölüm sunuyorum size! :D

İYİ OKUMALAR!

-15.Bölüm-

Sorunsuz ve Arda'sız geçen 2 günün sonunda derin bir oh çektim. Hani okulun ilk günleri eğlenceli geçer falan diyorlarya; hepsi yalan. Belki bu 2. döneme geçtiğimiz için böyle, ama ben sıkıntıdan patlamak üzereyim.

Aslında bir yönden mutluyum. En azından berbat bir hayatım yok. Beni seven bir ailem ve arkadaşlarım var. Arkadaşlarım demişken, Aras sahilde ona içimi döktüğümden beri bana daha samimi gelmeye başladı. Ama bazen ne oluyorsa tersleyip, umursamamazlıktan geliyor. Sevgilisiyle beni tanıştırması için defalarca dil döktüm. Ancak o bana, 'Sadece konuştuğum insanlarla, sevgilimi tanıştırmıyorum.' dedi. Hah! Tanıştırmazsan tanıştırma. Çok meraklıydım.

Yarın spora başlıyordum. Beren'le yaza tam formunda girmemiz için bu şarttı. Evet, bazen sahilde yürüyüşlere çıkıyordum ama yeterli olmuyordu. Arda olmasa da, yazın başka erkeklerle kesin tanışacaktım. Güzel gözükmeliydim.

Beren, başta benimle gelmeyi reddetti. Neymiş efendim, sevgilisi izin vermiyormuş. Banane! Senenin başından beridir aklımızda vardı bu fikir. Ve gideceğimize dair birbirimize sözvermiştik. Eğer gelmezse onu öldürürüm.

Telefonumu elime alıp spor salonunun fotoğraflarına baktım. Güzel bir yere benziyordu.

Ekrandaki resmi ard arda kaydırıp bütün resimlere baktım. Kapalı havuzun fotoğrafını görünce geriye kaydırdım ve büyük havuza dikkatlice baktım. Gerçekten muhteşem görünüyordu. Tamam, alt tarafı bir havuz diyebilirsin ama bu diğerlerine göre daha ihtişamlı duruyordu. Annemlerin sorun çıkartacağını çok iyi biliyordum. Yine de buna göğüs gererek tekli koltukta oturmuş televizyon izleyen annemin yanına gittim.

''Anne.'' dedim ürkerek.

Başını bana doğru çevirdi ve sorarcasına baktı.

''Şey... Yarın spor salonuna gidiyorum ya..''

''Evet?''

''Havuzları çok güzelmiş anne.'' dedim.

''Kızım, havuza girmenin yasak olduğunu biliyorsun. Lütfen zorluk çıkartma ve doktorunun talimatlarına uy. Ayrıca yarım saatten fazla yürüyüşte yok.''

''Havuza giremezsin demedi. Sadece uzun süre su altında durma dedi. Hem anne yaz geliyor hiç mi giremeyeceğim denize, havuza..'' dedim sinirle soluyarak.

''Eylül.. Yanında biz yokuz.'' dedi.

''Anne Beren var yanımda hem Beren de olmasa orada bir ton görevli var. Altı üstü havuza gireceğim ya. Abartmasan.'' dedim.

Uzun süredir konusunu açmadığımız mevzuya girince biraz gerildim. Bundan 4-5 yıl önce kalp kapakçıklarımda bir sorun olmuştu ve kapalı alan fobim başlamıştı. Uzun süre suyun altında veya kapalı bir alanda kalamıyordum. Gerçi, şimdi de kalamıyorum pek ama en azından eskiye göre daha rahat nefes alabiliyordum.

Önceden hızlı koşmam hatta koşmam bile yasaktı. Yani doktorum yasaklamıştı. Ancak, şuanda bir sorun yoktu. En son dört ay önce kontrole gitmiştim ve yavaş yavaş düzeldiğimi, iyileştiğimi söylemişti doktor.

Bulunduğum ortamda nefessiz kalınca doğal olarak paniğe kapılıyordum ve bu, işin daha da kötü sonuçlanmasını sağlıyordu. Paniğe kapılmamak için her şeyi yapıyordum ama olmuyordu. Elimde olmadan korkuyordum.