Story's Beginning: Renting Neighbor ;; 2Min {✓}

The End • It was the last day we spent as friends.

Anahtarımı çıkarıp kapı kilidine geçirirken Minho'nun yerdeki terliklerine baktım. Önceki gece geldiğinde ayakkabısı vardı ve onu da yukarı götürmüştüm. Ayrıca sabah şirkete gitmeden önce ona bir tepside kahvaltı hazırlayıp yanına evin yedek anahtarını bırakmıştım ve bu yüzden içeride olması olasıydı.

Kapıyı açıp içeri girdim ve çantamı koridora bırakarak salona girdim. İçeride yoktu. Burnuma güzel kokular geldiğinde adımlarımı mutfağa çevirdim. Kurulmuş bir sofra ve her zamankinden daha güzel görünen bir Minho beni bekliyordu.

Göz göze geldiğimizde nefesimi tuttum.

“Şimdi sana seni çok şaşırtacak bir şey söyleyeceğim,” dedi ilk o konuşarak. “Dün gece sarhoş değildim, Beomgyu da değildi.”

Nefesimi bıraktım. “Ne?”

“Benim hakkımda gerçekten ne düşündüğünü öğrenmek içindi. Benimle gerçekten flörtleşiyor musun yoksa şaka mı yapıyorsun anlamak için.”

“Ve?” dedim devamını bekleyerek.

Yüz ifadesi yumuşadı. “Seni seviyorum.”

Heyecanla gülümsedim. “Ben de seni seviyorum.” Ardından sesimi yükselttim. “Ve şükürler olsun! Dünden beri sana bir şey vermem gerekiyor ama ayılmanı bekliyordum. Sabah uyanık bile değildin.”

O bana anlamamış gibi bakarken ona yürüdüm ve yüzünü kavrayarak dudaklarına uzandım. Sanki bunu bekliyormuş gibi anında hamle yaptı ve ellerini saçlarıma çıkararak bana yavaş ama hırçın bir şekilde karşılık verdi. Hatta o kadar hırçındı ki geriye yürümek ve onu da peşimde çekmek zorunda kaldım.

Sonunda ayrıldığımızda, “Bu biraz şeydi,” dedim nefes nefese. “Çekici.”

“Sıcak kahve içmişsin.”

“Hoşuna gittiyse biraz daha tattırabilirim.”

“Soğuk tercihim.”

Gülümsedim. “Seni çok seviyorum.”

“Biliyorum ama bin kez söyleme, daha en baştayız ve utandırıyor.”

“Bin kez söyleyeceğim.”

Bu arkadaş olarak geçirdiğimiz son gündü.

“”

27.8
28.8

mutlu yıllar güzelim