•Jungle // Taekook•

26 {Beklemen Umuduyla} 26

Pembe Çiçek Tae
Jungkook üzgünüm bu saatte yazıyorum ama uyanıksan mesajıma cevap verir misin?
(01:14)

Özel Biri Jungkook
Uyumamıştım müzik dinliyordum
(01:17)

Pembe Çiçek Tae
Biliyorum şuan çok garip gelecek ama..
Buluşalım
Lütfen

Özel Biri Jungkook
Şimdi mi
Şimdi nasıl buluşacağız ki

Pembe Çiçek Tae
İstediğin yerde olur hiç fark etmez yeter ki buluşalım lütfen
Sizinkiler uyuduysa camına gelebilirim

Özel Biri Jungkook
Hayır cam olmaz
Babamın uykusu hafiftir duyabilir
Bir sorun mu var yarın buluşurduk
İyi misin

Pembe Çiçek Tae
Seni görmek zorundayım lütfen bir yolunu bul

Özel Biri Jungkook
Taehyung
Tamam biraz izin ver düşüneyim

Pembe Çiçek Tae
Acele et yalvarırım

Özel Biri Jungkook
Tamam buldum sanırım
Bizim evin arkasında kalan bi bakkal var biliyor musun
Dükkanın önünde böyle renkli renkli toplar var
Arka bahçeden oraya geleceğim sen de gel ama çok duramam

Pembe Çiçek Tae
Hemen geliyorum

Elim ayağıma dolaşmıştı, bu saatte neden buluşmak istediğini anlamamıştım ama boş yere değildi, elbet bir karın ağrısı vardı bu işte, öğrenecektim.

Hızlı hızlı pjamalarımı çıkarıp üzerime rahat bir eşofman ve tişört geçirdim, kısaca elimle saçıma şekil vermeye çalışıp sessizce odamın kapısına doğru ilerledim, koridora geldğimde yine sessiz adımlarla önce ayakkabılıktan bir çift ayakkabı aldım, sonra evi kabaca dolaşıp tekrar odama geldim. Uyuduklarından emin olmalıydım ve minik ev turumda en ufak bir çıtırtı bile duymamıştım.

Yatağımı dağınık bırakarak pencereme doğru ilerledim, hızlıca ayakkabılarımı giyip eşikten diğer tarafa atladım. Şimdi asıl sorun, bahçe kapısını nasıl gıcırdatmadan açacaktım? Büyük bahçeyi yürüyüp kapının yanında duraksadım, tahta kapının kulpundan tutup hızlıca çektim ve normalden daha az ses çıkmasını sağladım. Ufak, tok bir ses çıkmıştı ama duyulmadığını umarak hızlı adımlarla bahsettiğim dükkana doğru yürümeye başladım.

Köşeyi döndüğümde dükkan gözüme çarpmıştı fakat Taehyung'u görmeyi beklemiyordum. Nasıl bu kadar hızlı gelebilmişti? Büyük adımlarla yanına yaklaştığımda göz altlarındaki belirgin morluklar ilişmişti gözüme, hiç iyi görünmüyordu.

"Taehyung ne çabuk gelmişsin öyle, ne oldu sana iyi görünmüyorsun."

"Biraz ilerideki parka gidelim mi, ayakta duramıyorum banka oturalım."

Kızarmış burnu, mor göz altları, dağınık saçları, titreyen elleri ve bacakları onu tamamen bitik gösteriyordu. Güzelliğine taptığım o insan yoktu sanki karşımda, yıkılmış, paramparça olmuş birine dönüşmüştü. Berbat haldeydi ve sakin kalmaya çalışıyordum, çalışıyordum çünkü beceremiyordum. Bu bitik halini fark ettiğimden beri kalbim temposuz ve hızlı atıyordu, benimde ellerim titremeye, tüm bedenimi korku kaplamaya başlamıştı.

Sağ kolunu tutup omzuma çıkardım, sol kolumu ise beline dolayarak yürümesine destek olmaya çalıştım. Ağırlığını bile kaldıramayacak haldeydi, sanki bir grup insan tarafından dövülmüş gibiydi ama yaraları hayaliydi, görünmüyordu.