NEVER BEEN BETTER FT. HARRY STYLES DUTCH COMPLETED

PART 2. seven

'Ze wouden me ontvoeren' snik ik. Louis draait cirkels over mijn rug. Gelukkig schijnen er nog een paar lampjes bij ons in de buurt. We staan nog naast het vliegtuig. Want we zijn nog niet echt verder gekomen. 'Vertel het maar' sust Louis. 'Ik kwam aan op de afgesproken plek. En.. daar stond ze dan' glimlach ik. 'Ik kwam naar haar toe, ik geef toe dat ze een beetje afstandig was' zucht ik. 'Toen ging het achterraampje van de auto naar beneden. En..daar zat mijn vader' Ik zie Louis' wenkbrouwen omhoog gaan. 'En toen?' vraagt hij. 'Hij zei, Hoi Harry, heb je me gemist? Toen duwde Gemma mij de auto in. Ik bedacht me geen seconde, en rende weg' zucht ik weer. Louis neemt me weer in zijn armen. 'Ik rende naar de kassa en kocht dit vliegticket naar jou. Ik zag je niet in het vliegtuig...Dus ja' grinnik ik een beetje. Louis kijkt me nog bezorgd aan. 'Heeft hij die snee op je voorhoofd ook gemaakt?' vraagt hij wantrouwend. Ik grinnik nu harder. 'Nee, ik stootte mijn hoofd in het vliegtuig' Louis lacht nu ook. We lopen arm om arm naar de inkomst hal. De fotograven staan natuurlijk al klaar, en de gillende meisjes zijn er ook. Ik glimlach even en poseer even met Louis. Ook geef ik hier en daar een handtekening. Ik zie een poster met een tekst gericht op mij. "HARRY YOUR BETTER THAN YOUR FAMILY, THEY DON'T DESERVE YOU CAUSE YOUR MUCH BETTER!" er staan nog een aantal hartjes bij. Ik pak mijn telefoon en maak een selfie met het meisje en de poster. Ook maak ik er één met haar telefoon. Louis loopt naar me toe en sleurt me mee naar de van. 'LOUIS!' roept zijn moeder. Ze geven elkaar een innige knuffel. Ik mis het. Ik mis knuffels geven met mijn moeder. Maar ik weet dat het zo beter is. 'HARRY! Ik wis niet dat je meekwam!?' roept ze blij. Ze sluit mij ook in haar armen en geeft mij ook een innige knuffel. 'Ja, onverwachte wendingen' mompel ik. 'Ach jongen toch, niet goed gegaan met de ontmoeting van Gemma?' vraagt ze bezorgd. Ik schud mijn hoofd. 'Kom stap anders even in, dan hebben we het er thuis wel even over' Ze gaat achter het stuur zitten en crossed weg. Ik hang een beetje op Louis' schouder. Louis is erg opgewonden, want hij ziet zo de rest van zijn familie weer. Ik ben blij voor hem. Hij heeft alles wat hij nodig heeft. Of wat hij wilt hebben. Ik zie Louis naar me kijken. 'Gaat het goed?' vraagt hij. Ik knik maar. Hij leunt in en geeft me een kusje. Ik glimlach even naar hem. 'We zijn er' .

We zitten op de bank. Louis heeft zijn zusjes en broertje gezien en is nu met ze een ijsje halen. Ik zie nu met Johanna op de bank met een kopje thee. Johanna is eigenlijk een moeder voor mij. Ik kan haar alles vertellen en ze weet overal oplossingen voor. Ze wordt nooit boos op mij, ze ziet overal het positieve van in. En het allemooiste vind ik niet eens dat ze mij geen pijn doet, maar dat ik niet eens haar zoon ben, maar ze me wel zo behandeld.

'Vertel het eens' zegt ze dan. Ze kijkt me bezorgd aan. 'Ik had dus met Gemma afgesproken' begin ik. Ze knikt. 'Ik kwam aan op de parkeerplaats, waar we hadden afgesproken. En daar stond ze dan, mijn lieve kleine zusje. Achteraf blijkt ze niet zo lief en klein...' mompel ik. 'We stonden te praten. Ik merkte dat ze een beetje terughoudend was, en kortaf. Toen ging het achterraampje naar beneden. Gezien het geblindeerde ramen waren wist ik niet dat er iemand achterin zat. Het was mijn vader. Hij vroeg of ik hem gemist had.. Gemma duwde me toen de auto in. Tenminste dat probeerde ze. Ík rende weg, maar ze kwamen me achterna. Ik bestelde snel een ticket en vloog hierheen'. Inmiddels ben ik een beetje gaan huilen. Johanna slaat een arm om me heen en neemt me in een knuffel. Ze zegt niks. Maar dat is fijn zo. Ik pak mijn mobiel en laat mijn achtergrond zien. De foto waar ik opsta met het spandoek van het vliegveld. Het meisje had er ook één gemaakt zonder haarzelf. Erg lief van haar. Johanna glimlacht even. 'Harry, je bent van harte welkom in deze familie. Je bent hier gelijkwaardig, en niemand zal ooit op je neerkijken' zegt ze terwijl ze mijn gezicht cupt. 'Bedankt' mompel ik. 'Dit is je familie nu'

'HARRRY! WE ZIJN FAMILIEEEEE' gilt Louis als hij binnen komt. De hele kindergang komt erachter aan gehuppeld en ze knuffelen me allemaal. Mijn dag kan niet meer stuk.