NEVER BEEN BETTER FT. HARRY STYLES DUTCH COMPLETED

fourteen.

Het is nu 8 maanden later en ik geniet hiervan. Ik heb Lia nog niet gezien, iets waar ik van baal. Ik hoop dat de jongens het redden, maar ik weet het eigenlijk bijna wel zeker. Ik heb me een beetje veranderd, ik ben nog dunner, en heb wel meer spieren, maar qua lichaam zou je me bijna niet meer herkennen. Gezien de tattoos die ik had nep waren. En ze er nu af zijn, heb ik een schoon lichaam. Ik heb blond haar, het is inmiddels weer een beetje bruin aan het worden, maar ik kleur het om de 4 maanden. Ik heb een hoop nieuwe vrienden, en mijn huis is perfect. Ik zit ook op de surfschool, en het gaat er goed met me, ik ben al clean sinds 2 maanden, en ik heb ook geen negatieve gedachtes meer. Het gaat eigenlijk gewoon super met me. Het is 12 Januari, dat betekend dat Zayn jarig is. Ik heb mezelf voorgenomen om bij elke verjaardag een wegwerp telefoontje te kopen. Dat deed ik ook bij de andere. Dus met die gedachte loop ik naar de winkel. Ja, loop. Want alles is hier op loop afstand. Ik loop de winkel binnen en praat tegen de man. Hij geeft me een mobieltje en ik loop weg. Ik hoef niet te betalen. Want ik help de man altijd op  donderdag tot en met zondag vrijwillig in de winkel dus dan mag ik alles wat ik nodig heb gratis meenemen. Het is een big bazar winkel, hij heeft er alles, van eten tot tv's . Ik bel Zayn, ik ken zijn nummer uit mijn hoofd. 

'Zayn Javvad'                                                                                                                                                             'Zayn,it's Harry' zeg ik terug.                                                                                                                                   'HARRY!' schreeuwt hij. 'Happy birthday mate' zeg ik lachend. Zelfs nadat ik ze verlaten heb is hij blij me te spreken, na alles wat ik ze heb aangedaan...                                                                                  'Thanks, ik wou dat je erbij was! Enne...ik ben begonnen met je dagboek lezen, en ik begrijp je. Maar nog steeds baal ik. Ik wil je hier, bij mij' zegt hij treurig.                                                                 'Geloof me Zayn, we zullen elkaar heust nog wel een keer zien, dat weet ik 90% zeker!' antwoord ik hem. '90% maar?' zegt hij treurig. 'Ja, stel dat er nou wat gebeurt, en we overlijden' ' Jaja, stop maar. Ik wordt er verdrietig van' onder breekt hij me. 'Sorry Zayn' mompel ik. 'Is niet erg bro, ik mis je' zegt hij dan. Ik slik. Natuurlijk mis ik ze, maar als ik dat ga zeggen denken ze dat er nog een kans is dat ik terug kom en weer in Londen ga wonen. 'Ik..Eeh...Mis jullie ook' zucht ik dan. 'PIEEEP votre solde est faible' wordt er door de telefoon gezegd. 'Shit, sorry Zayn, mijn beltegoed is bijna op. Luister, ik spreek en zie je snel. Oke?' 'Is goed Harry, ik hou van je, en please vergeet ons niet!' smeekt hij. 'Ik hou ook van jullie, zeg ze dat ook. En hoe zou ik jullie ooit kunnen vergeten, jullie zijn mijn broers. Doei Zayn, fijne dag verder' en ik hang op. Ik zucht diep en pleur het telefoontje in de prullenbak. Ik zoek ze voorlopig nog niet op hoor, maar ik mis ze wel, dat geef ik toe. Maar goed, ik zie een blond meisje over straat lopen. Lia! Ik ren naar haar toe en vraag haar naam. 'Lia' antwoord ze. 'Wie ben jij?' vraagt ze dan. Mooi ze herkent me niet. 'Harry' zeg ik en steek mijn hand uit. Ze buigt naar me toe en fluisterd wat in mijn oor. 'Ik herken je nu weer. maar don't ik worry, ik vertel het niemand, want ik vertrek morgen naar Canada. Ik ga daar wonen' zegt ze. Ik voel me meteen telleurgesteld. Ontmoet ik haar, gaat ze weg. Ik geef haar een kus op haar wang en wens haar veel plezier. Zodra ik thuis ben ga ik naar de kamer met alle herinneringen van de jongens. Ik huil er altijd. Ik mis ze zo.