Het is nu twee weken later en we zijn weer volop aan het toeren. Gelukkig maar. Want dan kan ik mij concentreren op de fans en de muziek. We rennen de tourbus in en ploffen op de bank. 'Iew Liam ga van me af! Je zweet!' gilt Niall als een meisje. Ik begin hard te lachen en val op de grond. 'STAPELEN' gilt Louis nu. Ik zie Zayn een beetje nerveus en zenuwachtig zijn. Ik wenk hem naar de slaapkamer. Terwijl de rest van de jongens van mij af gaat loopt Zayn naar de kamers. Ik sta mopperend op en veeg mijn kleding schoon. 'Watje' grijnst Liam. Mijn blik verschiet. 'Niemand noemt mij een watje' sis ik kwaad. Liam's blik gaat van lachend naar blozend en schamend. 'Sorry Harry, ik was het even vergeten' verontschuldigd hij zich. Ik knik kort en loop dan naar de kamers. Mijn vader noemde mij altijd watje voor hij mij van de trap af gooide ofzo iets. Ik kom aan bij Zayn's kamer en klop eerst even op de deur voordat ik naar binnen ga. Zayn zit op zijn bed met zijn rug naar mij toe. 'Als je Harry niet bent ga dan asjeblieft weg' hoor ik hem snikken. Ik doe de deur weer dicht en blijf nog even stil staan. 'Dat dacht ik al' hoor ik hem mompelen. 'Zie je nou Zayn, niemand geeft een fuck om je!' hoor ik hem mompelen/schreeuwen naar zichzelf. 'Eigenlijk, geef ik om je' mompel ik terug. Ik ben even van mijn stuk gebracht door wat hij zei.Hij draait zich om. 'Oh' mompelt hij. 'Het was niet echt de bedoeling dat je dat net hoorde' zucht hij. 'Ik denk het wel' zeg ik terug. Hij kijkt me met betraande ogen verbaasd aan. 'Het was niet de bedoeling dat ik het hoorde. Maar ik hoorde het toch. En ik denk dat dat belangrijk is, want ik ga je helpen. En ik ben er voor je. Ik ben precies door hetzelfde heen gegaan. En ik weet wat je voelt, en denkt' zeg ik terwijl ik zijn shirt uit doe. Verlamd blijft Zayn staan, en laat alles maar gebeuren. Zodra zijn shirt uit is slik ik even. 'Precies wat ik dacht' mompel ik in mijzelf. Blauwe plekken, sneeën, krassen, deuken alles wat je maar kan bedenken in die richting zit op zijn lichaam. Zelfs brandplekken.
Ik trek hem mee naar de bank in zijn kamer. 'Ik wacht wel even' zeg ik als ik zie dat Zayn het niet allemaal kan plaatsen wat er net gebeurdt is. Ik zou ook verbaasd zijn als iemand ineens doorheeft wat er in zijn hele leven speelt. 'Ik...Het zelfde als jou' mompelt hij. Ik knik. 'Het is denk ik goed voor je als je even op vakantie gaat, met iemand die jou kan beschermen. Perrie?' opper ik. Hij schud zijn hoofd. 'Zij is ook een reden. Al dat gezeik dat ik vreemd ga!' roept hij verontwaardigd. Ik knik. 'Ga er even tussenuit Zayn. Anders redt je het niet..' mompel ik. 'En dan beland je net zoals ik' zeg ik nog zachter. 'Je bent niet belandt Harry, je bent weer terug bij ons. En dat is echt super' troost hij mij. Ik lach even. 'Ga maar naar mijn huis in Hawaii' zeg ik hem. 'Naughty Boy is daar ook'. Zayn knikt. 'Oke, ik ga' lacht hij opgelucht.

YOU ARE READING
NEVER BEEN BETTER FT. HARRY STYLES DUTCH COMPLETED
FanfictionYou see that boy? He looks so happy, right? Telling jokes, smiling, having a great time and...Dying inside. He's hurt. And tired. Tired of all the drama, tired of not being enough, tired of life. But he doesn't want to look dramatic, weak and atte...