دوسي على النجمه بسرعه قبل ماتقرائى (✷‿✷)
فى المصنع
خرج زين من مكتبه متاجها الى مكتب جده فقابله رعد واوفقه بتسأل: رايح على فين كدا؟
زين: رايح لجدك
رعد باستفهام: فى حاجه ولا اى؟
زين بهدوء: لا انا رايح انهى موضوع الجواز دا
رعد: خلاص قررت
زين: اه قررت عقبال ماتقرر انتا كمان
رعد باستغراب مصطنع: اقرر اى
زين وهو يضيق عينه وينظر له بقوه: انتا عبيط ولا بتستعبط؟
اوعى تكون مفكرنى مش واخد بالى! لاواخد بالى كويس اوى وبقيت ادايق من نظراتك ليها فانتا بقا ياما تاخد خطوه جد ياما تلم نفسك عشان ملمكش انا بطريقتى
قال له زين ذلك ثم تركه يقف متصنما مكانه يفكر فى كلامه فهو يريد ان يتقدم خطوه لاجل حبه لها من زمان ولكن يخشى ان ترفضه
اما فى الناحيه الاخرى اتجه زين الى مكتب جده وطرق الباب ثم دلف عندما سمح له بالدلوف
الجد: تعالى ياولدى
جلس زين : انا كنت جاى اقول لاحضرتك على حاجه
الجد بهدوء: قول ياولدى حاجه اى دى
زين ببعض الجمود: انا موافق اتجوز عشق
الجد بإبتسامة واسعه: انا كنت متأكد انك مش هتغزلنى
زين ومازال على جموده: بس انا عندى شرط
الجد: شرط اى
زين: انا مش هتجوزعشق غير بموافقتها
الجد بإبتسامة: وانا موافق
**************
فى المساء
كان الجميع مجتمع على طاوله العشاء يتناولون الطعام
شمس بهمس وهى تميل على سيف الذى يجلس بجانبها رادفه: سيف حبيبى
سيف بهمس هو الاخر: نعم
شمس ومازالت على همسها: فاكر انتا كنت واعدنى بايه
سيف: بايه؟
شمس: بانك هتخرجنى وهتطلب من جدو ان نخرج
سيف: لا معلش انا مش هخرج حد انا مش فاضى
شمس: بس دا كان شرط من شروط التصالح اللى بنا انا كدا هرجع ازعل منك تانى
سيف بغرور مصطنع: ياشيخه هو انتى تقدرى انا محدش بيقدر يزعل منى اصلا
شمس: يعنى انتا مش هتخرجنى
سيف: اه
شمس: يعنى دا اخر كلام عندك
