[ သူကြီးသမက် ]
" သူကြီးရေ ဦးဘဝင်းဆုံးသွားပြီတဲ့ !"
" ဟေ ! ဟုတ်လား !"
တပည့်လုပ်သူ ဝင်းကိုအပြောကြောင့် သူကြီးဦးနွေအောင်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားမိသည်။ ဦးဘဝင်ဆိုတာက သူနဲ့ကျောင်းနေဘက်သူငယ်ချင်းများဖြစ်ပြီး အရွယ်တူတွေဆိုပေမဲ့ အခုတော့အရင်သွားနှင့်ပြီဖြစ်သည်။
" မိန်းမရေ ,,, ဘဝင်းကြီးဆုံးပြီတဲ့ ငါ့တို့သတင်းသွားမေးရအောင် မင်းလည်းလိုက်ခဲ့ဦး "
" ကျုပ်လည်းကြားရတာစိတ်မကောင်းဘူးတော် ဘဝင်းကြီးကစိတ်သဘောထားသိပ်ကောင်းတာ အခုတော့ ကြည့်ပါဦး သေခြင်းတရားကသိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတာပဲ "
မိန်းမလုပ်သူဒေါ်ခင်ရိပ်ကအိမ်ထံရံမှာချိတ်ထားတဲ့မြက်ခမောက်ကိုခေါင်းမှာစောင်းရင်းနဲ့ပြောလာသည်။
" အဲဒါပြောတာပေါ့ လူဆိုတာကွေးသောလက်မဆန်မှီ ဆန်သောလက်မကွေးမှီလူဘဝကြီးကို ဘယ်အချိန်နှုတ်ဆက်ရမလဲမသိဘူး ဒါကြောင့်သေရင်ကိုယ်နောက်ပါမယ်တရားဘာဝနာတရားကိုများများရှာသင့်တယ် ငါ့ငယ်သေးတယ် ဘုရားတရားကြီးလာမှလုပ်မယ်ဆိုတာမျိုးတွေ မင်းရဲ့သမီးနဲ့မင်းသားကိုလည်းမတွေးစေနဲ့ဘုရားတရားလုပ်ဖို့မှာထားဦး !"
ယောကျ်ားလုပ်သူရဲ့အပြောကို ဒေါ်ခင်ရိပ်ဘာမှမပြောတော့ပဲ အကူငွေထည့်ရန်ပိုက်ဆံတစ်သောင်းတန်တချို့ကိုရင်ဘက်ကြားထိုးထည့်လိုက်၍ နာရေးအိမ်ကိုလာခဲ့ကြတော့သည်။
နာရေးအိမ်ရောက်တော့ ရွာထဲကလူကြီးတချို့နဲ့ ကာလသားတချို့ကအလောင်းကိုလိုအပ်တာများပြင်ဆင်နေ၍ အလောင်းနံဘေးမှာတော့ ဘဝင်းရဲ့မိန်းမလုပ်သူ ဒေါ်ကြည်အေးကအော်ငိုနေသည်။
" ရိုးမာန်ဂုဏ်ရေ အလောင်းကမနက်ဖြန်ညနေသုံးနာရီမှချမှာဆိုတော့ အလောင်းနံဘေးထားဖို့ကျောက်ဖရုံသီးတစ်လုံးလောက်ရှာခဲ့ပါဦး "
" ရှိတယ် ရှိတယ် အိမ်နောက်မှာ ငရိုးသွားခူးလာခဲ့ "
အရီးကြည်အေးကငိုရင်းနဲ့ပြောလာသည်။
ရိုးလည်းအရီးကြည်အေးတို့အိမ်အနောက်က ဖရုံသီး ဘူးသီး ပဲသီး ရာသီအလိုက်စိုက်ပျိုးထားတဲ့ အခင်းလေးထဲဆင်းလာ၍ ကျောက်ဖရုံသီးခပ်ကြီးကြီးတစ်လုံးခူးယူလိုက်ပြီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။
YOU ARE READING
( သူကြီးသမက် ) Completed
Non-Fiction( ရိုးမာန်ဂုဏ် ♡ နွေလရိပ် ) ♡ 28 . 8 . 2021>♡< 19 . 12 . 2021 ♡
