Lanet ~jungkook ✔️✔️

37. Bölüm

Medyaya  bağğğk (ağlıyorum)

Min ji anlatımı;

Yoonginin saçmalaması üzerine jungkookun gözünde düşmüştüm sanırsam. Bu olaydan sonra kalbim azda olsa kırılmıştı ama belli etmeyip güçlü kalmaya çalışmıştım.

Onlardan izin alıp kafa toparlama ihtiyacı duyup yatak odasına gidip kapıyı kapapatmıştım.

Yatağa girip yorganı kafama kadar çekip tüm bedenimi yorgana gömmüştüm. Hava sıcaktı ama kafa toparlamak istiyorsam böyle yapmalıydım. Küçüklükten beri bunu sürekli yapar uykuya kolayca dalardım. Gerçi... Şimdiki olay diğerlerine pek benzemiyordu.

Gözümün parladığını söylemişti. Ama neden?? Nedeeen? Jungkooka söylediğim gibi, vampir olmayacaktım. En azından şimdilik.

Demin bana sesini yükseltmesi ve benden cevap almadan konuşması beni derinden yaralamıştı... Son zamanlarda gözümden çok fazla yaş akmaya başlamıştı sanki.

Kapı açılma ve ardından sessizce kapanma sesinden içeri birisinin girdiğini anlamam zor olmamıştı.
Hiç ses çıkartmamıştım. Uyuduğumu sanıp giderdi umarım.

Jk:"Uyudunmu? " hafif fısıltıa karışık konuşmuştu. Ses vermedim. Yatakta hareketlilik olduğunda yatağa girdiği apaçık ortadaydı. O yatağa girdiğinde nefes alıp verişim hızlanmış kalp atışlarım dört nala koşmaya başlamıştı.

Keşke kendimi kontürol edebilseydim...
Kafamı örten yorganı çekmişti. Lanet olsun ki gözümde ve yanağımda gözyaşları vardı.

Yüzüme doğru eğildiğini suratıma vuran nefesinden anlamıştım. Kesin anlamıştı uyumadığımı. Kalbim ve nefes alıp verişim kötü haldeydi de.

Bir elini kullanıp yanağımdaki yaşları baş parmağı ile silmişti.
Yanağıma değen dudakları ile gözlerimi açmadığıma şükür ediyordum şu an. Bilerek yapıyordu kesin üff.

En sonunda üzerimden çıkılıp lendini yatağa atmıştı. Beni kendi kolları arasına çekip kafamı göğüsüne yaslamayı ihmal etmemişti. Boşlukta gibiydim şu an.

Saçımın arasına konan minik öpücükler ile huzurlanmıştım. Demin yaşanan tatsızlıkşar uçup gitmişti bedenimden.

Jk:" Özür dilerim seni dinlemeliydim. Sadece korkmuştum. Sende bizim gibi olacaksın diye. " sanırım uyku işini sonraya bırakıp konuşmalıydım. Hatasını anlamış özür diliyordu yufka yüreklim.

Ben:" Özrün kabul edildi. Ama unutma Zamanı gelince sizin gibi olacağım. Nede olsa bu benim hayatım ve öyle olsun istiyorum"

Jk:" Gerçekten vazgeçmeyecek misin bu fikrinden? Neden istiyorsun ki böyle iğrenç bir şeyi? "

ben:" evet vazgeçmeyeceğim. İsteme nedenim pek emin değilim açıkçası, bir hayalim sayılır. Ha iğrenç olduğunu kim söyledi? Bence çok havalı"

Jk:" Eğer sana vampir olma iznini vermezsem? O zaman ne yapacaksın? "

Ben:" O zaman senin haberin olmadan yaparım. "

Jk:" Seni bir yere hapsedersem peki? "

Ben: " O zamanda beni çıkarmanı beklerim yada seni tuzağa düşürürüm"

Jk:" İnatçı keçi seni. Fikrinden dönmeyeceksin aslağa"

Ben:" evet dönmeyeceğim"

Bir süre bu konuda konuştukdan sonra aklıma regl olacağım geldi. Yarın olacaktım. Eyvah. Tamam utanma çekinme yok o senin sevgilin ve vicudunun heryerini gördü bu konuyuda rahatça paylaşabilirim.