Lanet ~jungkook ✔️✔️

54. bolum

Yoongi bir masaya kafasını koymuş dinlenmeye çalışıyordu. Bu seste zaten yapması zor olan uykuyu uyuyamiyordu. Lanet ederek masadan kalkti.  Yandan geçen garson tepsisinden iki bardak aldi. Heralde viskiydiler.

İlk bardağı kafasına dikledi.  Tek dikiste iki yudum ile bitirdi. Diğer bardagida içip masaya bıraktı. Keşke sessiz bir alanda olabilseydi. Bir suru gurultucu insanlar. Son ses olan müzik. İnsanların kalp atışları. Yoonginin değirmenine yetiyordu. Zaten düzgün beslenmedigi için yorgundu.  Bardan çıkmaya karar verdi. Kolyesini dokunup diğerlerine haber verdi. Sonra hızlıca bardan ayrıldı. Bardan uzaklastiginda rahatladı. Gece yarısı karanlık sokaklarda yürümek onun için çok zor değildi. Yatıp uyuyabilecek olduğu bir yer ariyordu. Yol kenarındaki banka yöneldi. Önce oturup iç çekti. Sonra etrafına göz gezdirdi. Yavru bir kedi acı acı miyavliyordu. Yoongi hayvanları çok severdi ama hayvanlar için aynisi soylenemezdi. Gözleri ile kedinin sesinin geldiği yere bakti. Sokak kedisiydi ama gayet bakımlı görünüyordu. Yoongi ayağa kalkıp kediye yöneldi. 9 metre ötesindeki kediye yaklaştığında kedi ona tislamaya çalıştı. Ama halsiz oluşu sesinin kısık ve kesik çıkmasını sağladı. Yoongi eğilip kedi kacamadan  onu yakaladi. Yukari kaldırıp yüzüne bakti.

" sen bir evden kaçtın değil mi?" Dedi kısık sesiyle. Kediyi kendi gosune yasladigi kolunun üzerine koydu. Sonra dige elini de kedi kaçmasın diye üzerine koydu.

Az önce oturduğu banka gidip kediyi çokça sevdi. Tüyleri kirlenmisti ancak ev kedisi olduğu belliydi.  İki parmağını kedinin alnına koydu. Sonra geçmişini görmeye çalıştı. Bir apartman dairesinin 2. Katından kedinin düştüğünü gördü. Balkondaki sineği yakalamaya çalışıyordu belliki.. kedinin görüşü ile evi biraz zor ayırt etti. Kedinin zihninden cikti ve etrafta mavi boyalı ev aradı. Ama bulamadı. Kedi yürüyüp uzaklaşmış olmalıydı. Yoongi ayağa kalkıp bir iki sokağı yürüdü. Son kez bir sokağa girdiğinde bir binanın gördüğüne benzer olduğunu fark etti. Binaya yaklaştığında da girişinde kayıp kedi ilanı vardi. Telefon numarası yazıyordu ancak yoonginin olmadığı için arayamadı. Onun yerine saati önemsemeden Aralık kapıyı ayağı ile ittirip içeri girdi. Asansör vardi ancak iki katı yürüyerek cikti. Kedinin yükselen miyavlari sessiz binaya yayiliyordu. Saat 4 filan olmalıydı. Kata ulaştığında sağ taraftaki kapıyı zile basarak görüldü ile çaldı. Her kim bu evdeyse kesin uyanmış olmalıydı.   kapının arkasına telase ile  birisinin geldiğini hisseti.

"Kim o?"
"Beni tanıdığını sanmiyorum." Kapı açıldı. Genç bir kız kapıyı açtı.
"Jennie kim o kizim?" Kiz adamdaki kediyi görünce uykulu hali ile kocaman gülümsedi.

" anne onu bulmuslar" dedi kiz heyecanla.

Yoongi kediyi kıza uzattı. Kiz alıp kediye sarılırken adam dönüp gidecekti. Şu an insanlarla bir durması çok sağlıklı değildi. Merdivenlerden inerken arkadan seslendiler.

" beş dakika otursaydiniz"
"İyi aksamlar" diyerek kaçar adımlarla assagi indi adam. Kiz ona teşekkür etmek için peşinden inerken yoongi arkasını dönüp durdu. Kiz acele ederken adama çarpıp geri düştü.

"Of" dedi kiz yere vurduğu başını okşarken. Eline sıvı bulaştığını hissettiğinde elini önüne aldi. Kandı.

Yoongi kanı görünce bir adım geri attı. Bir iki merdiven assagi indi ve arkasını dönüp hızlıca merdivenleri indi.

"Hey. Size teşekkür edemedim!" 

Yoongi binadan çıkmıştı. Kiz da yerden kalkti.  Hızlı şekilde merdivenleri indi. Adamı az ötede yerde otururken buldu. İyi görünmüyordu. Kafasını ellerinin arasına almıştı.

"Sen iyimisin?"
"Evet, git burdan. Hemen!"
Kiz adamı dinlemeyerek ona yaklaştı.
Elini adamın omzuna koydu.
"Hey, iyi gozuk-" adam kirmizi gözlerini kıza çevirdi. Kiz çığlık atarak geri düştü. Yoongi sırıtıp yerden kalkti.