ÇARE

BELKİ DE SENİN SONUN

Düşler çok acımasız değil mi? Uyandığında bir bakıyorsun her şey sadece senin hayal gücünde yaşanan bir masal.

Ben o toz pembe masallarda ki gibi hayal kuramadım. Tek hayalim kurtulmak yada ölmek idi.

Uyuyamazdım bile. Uyumaktan korkardım. Ya kabus görürüm diye yada o gelir diye.

Düşler benim hayal kırıklarım oldu.

-------- 

Silah sesi kulaklarıma doldu ve o an ne oldu anlamadım. Bir daha Deniz'i aradım. Açmadı. Batu'yu aradım.

"Alo Batu?" dedim 

" Erva ne oldu sesin kötü geliyor." dedi.

" Beni daha demin Deniz aradı ve bir şey söyleyeceğini söyledi sonra telefon birden kapandı sonra ben bir daha aradım arkadan ' kapat lan  telefonu ' diye bir ses geldi ve bir silah patladı." dedim.

" Nasıl yani?" dedi arkadan bir ses. "Deniz vurulmuş mu?" dedi bu ses Ateş'e aitti.  Sesinde gram endişe yoktu.

"Bilmiyorum." dedim." Batu ne yapıcaz ?" dedim. 

" Bilmiyorum?" dedi.

" Geri mi dönsek?" dedim. 

" İsterseniz yarın gidelim." dedi Ateş.

" Olur gidelim." dedim. 

" Tamam o zaman bence yarını beklemeyelim sen git dinlen ben seni gece ararım". dedi Batu.

" Tamam." dedim ve kapattım. Yurda doğru yürüdüm. Odaya girdiğim de herkes buradaydı. Ama hepsi uyuyordu. Bende yatağa girip öylece yattım. Deniz'e ne olmuştu. Bütün gün neredeydi. İşim var derken neden yalan söylüyordu. Bunları düşünürken uyuya kaldım.

...

" Ablam gelmiş!!!!" diye bir ses duydum ardından sırtıma biri çıkmıştı.

" Dora!" dedi gülerek " Ne yapıyorsun." dedim.

" Seni çok özledim." dedi ve yanağımdan öptü.

" Bende seni özledim." dedim ve yataktan kalktık.

" Hadi üstünü giyin bakalım okula". dedi Sude. 

" Of okul vardı dimi." dedim.

" Aynen öyle ". dedi. Ayağa kalktım ve elimi yüzümü yıkadım. Sonra üstüme formamı giydim altıma düz siyah kotumu giydim saçlarıma düzen verdim yanlarına gittim. Herkes hazırdı.

" Her şeyi sonra konuşucaz ." dedi Azra kulağıma doğru ve onu onaylıyacak bir bakış attım.

" Hadi çıkalım." dedi Emre. Hep beraber dışarı çıktık ve dışarıda gördüğüm manzara karşısında şok olmuştum. Evet karşınızda benim canım kardeşlerim.

Işıl yanıma doğru koştu ve boynuma atladı sonra ise Dora'ya baktı ve ona da sarıldı.

" Dora nasılsın canım?" dedi.

" İyiyim Işıl abla sen nasılsın?" dedi.

" Bende iyiyim." dedi Işıl ve arkasından diğerleri el salladı ve Dora da onlara gülümsedi. 

"Erva kim bunlar?"dedi Azra.

" Eee " dedim ve öylece kaldım.Nedense gözlerim istemsizce Ateşe kaydı. Ne olduğunu anlamayarak öylece bana bakıyordu. 

" Biz Erva'nın kardeşleriyiz." dedi bir anda Lila.

Ah hayır Lila sen bunu gerçekten söyledin mi?