18. YAŞIMA HİTABEN, hâlâ insanları kırmamak için, içindeki öfkeyi dindirmeye çalışırken kendini mahveden kız adına...
-Mafya'nın Tutkusu-
❤️🖤
"Neden böyle yapıyorsun?"
"Çünkü senin kırmızın benim siyahıma çok yakışıyor."
❤️ 🖤
"Ben bunu yapamam!"
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-LUNAPARK-
"Yavrum adamlar bu kelimeyi öylesine kullanıyor gibi aslında. Ankara'daki La bebe ile La case de papel deki 'La' aynı işlevde."
Verdiği örnek karşısında beynim böylesine bir bilgiyi kabul etmediğinde baygın bakışlarımı gözlerine çevirdim. O da verdiği örneğin ne kadar saçma olduğunu fark etmiş olacakki yüzünü ekşitti ve düzeltti.
"Tamam tamam, çok da öyle değil aslında. Neyse bu kadar detaylı bilmene gerek yok. Cümle yapısını az çok öğrendin zaten değil mi?"
Onaylamak adına başımı sallayıp, önümdeki kağıtlara son bir göz attım.
"Biraz kelime ezberi yaparsın, kendi kendine evde konuş ne bileyim git film izle falan işte. Nereden sardın anlamadım bu dile gerçi hâlâ ama iki haftadır baya gayretli ilerliyorsun."
Omuz silktim. Yüzüme küçük bir gülümseme yerleştirip gözlerinin içine baktım.
"Sen konuşurken çok seksi gözüküyorsun, belki bana da bir şeyler katar."
Dudakları hafifçe aralık kaldı bir süre, ardından hoşuna gittiğini belli eden bir gülümseme sundu. Kaşlarını kaldırıp indirirken başını hafifçe sağa doğru savurdu.
"Odaya geçelim mi?"
Boşluğuma geldiği için kahkaha attığımda benimle beraber gülmeye başladı. Başımı iki yana salladım kısaca.
"İnan bana İspanyolca öğrenmene gerek yok, dilsiz olsan şu bakışlara düşmeyecek tek bir kişi yok."
Sözlerine karşı yanaklarım hafifçe kızarırken, kahveme uzandım ve cevap vermeyi reddederek bir yudum aldım.
"Oyş benim kırmızım utanmış mı?"
Benim kırmızım...
Aklıma gelen adam ile duraksarken iki haftadır nasıl oldu da onu bir kez olsun düşünmedim diye kendime kızdım. O günden sonra ne o gelmişti ne de ben çağırmış ya da bir yerde karşılaşmıştım onunla. Ara sıra kısa saniyeler aklıma gelip gitmişti. Kendi işlerimle uğraşıyordum, Gül sürekli başımdaydı. İşten çıkar çıkmaz yanıma geliyor, çoğu günde uyuduğuma emin olduktan sonra gidiyordu yanımdan. Kriz günümden sonra iyice pimpiriklenmişti. Elinden gelse bir an yalnız bırakmayacaktı beni.
"Gidelim..."
Mırıltım, ona ulaştığında anlamayarak yüzüme baktı.
