Zawgyi
ညကစိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ငိုပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ မနက္က်ထံုစံအတိုင္မ်က္လံုးကမို႔အစ္ပီးနီတာရဲပံုေလးျဖစ္ေနေလရဲ့ ထမင္းစားဝိုင္းသို႔ ဆင္းလာခဲ့တယ္ မေန့ကကိတ္စအေဖအာစမေက်နပ္၍နွုတ္ခမး္ဖူးဖူးေလးကေတာ့ထံုစံအတိုင္း စူထြက္ေနေလသည္။
ထမင္းစားဝိုင္းသို႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီးဆူကာ ဆင္းလာပါေသာ္ညီေတာ္ကိုေတြ့၍....
"ဟာ မင္ေလးမ်က္လံုးကဘာလ့္ုပ်ားတုပ္ခံထားရသလို မို႔ေနရတာလဲ"
"အကိုဟိုေတာ့ကီေနာ္မစနဲ႔ ထယ္ေယာင္းဆီကိုအကို႔မေကာင္းေၾကာင္းေတြသြားပီးအတင္းတုပ္ပစ္မွာ"
"ဟိုက္! အက္လိုမလုပ္ပါနက္မင္ေလးရယ္ ေနပါအံုးငါကမင္းကိုဘာလုပ္လို႔ျပနေခ်ာ့ေနရတာလဲ?"
"မသိဘူးဗ်ာ ဘားမွလာမေမးနက္"
ဒုန္း!!
"ထမင္းစားတာနားေအးပါးေအးစားလို႔မရဘူးလား"
"........"
ညီကိုႏွစ္ေယာက္လံုးႏႈတ္ဆိတ္ေနခဲ့တယ္ ၂ေယာက္လံုးကအေဖ ျဖစ္သူကိုေၾကာက္ၾကတာမို လို႔
"ဂ်ီမင္း!!"
"ဟုတ္အေဖ"
"သဘက္ခါက် Jeonအိမ္ေတာ္ကသခင္ေလးနဲ႔မင္းနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ သြားရမယ္ အက္ေန့က်ဒီလိုမ်က္လံုးႀကီးမို႔အစ္ေနတာမျမင္ခ်င္ဘူးေနာ္!"
"အေဖသား လက္မခံႏိုင္ဘူးလို႔ေျပာပီးပီေလ"
"ငါကဟိုမွာ လက္ခံပါတယ္လို႔ေျပာပီးပီေလ?"
"ဟင့္..အေဖမေကာင္းဘူး"
ဝမ္းနည္းကာအခန္းထဲသို႔ေျပးဝင္သြားပီး ေခါင္းအံုးကိုမ်က္ႏွာအပ္ကာငိုေႂကြးေနမိတယ္
ညေနေစာင္းထိငိုေနရာမွ ေမာပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ေန့လည္စာလဲထြက္မစားျဖစ္ခဲ့ပါ....
ဟိုေဆာ့တစ္ေယာက္အျပင္မျွပန္လာရာ အိမ္ေတာ္ထဲမွအေစခ့တစ္ဦးက သူတို႔သခင္အငယ္ဆံုးေဘးအခုထိထမင္းထြက္မစားေသးေၾကာင္းလာေျပာကာ စိတ္ပူပီးအခန္းထဲအျမန္ဝင္သြားလိုက္သည္။
"မင္ေလး! မင္ထအံုးေလ"
"ဟင္!အကိုဟိုေဆာ့ကီ ဟင့္ဟင့္"
YOU ARE READING
အလှလေးရဲ့မှုပိုင်ရှင်🌼(အလွေလးရဲ႕မႈပိုင္ရွင္🌼)
FanfictionUnicode ✅ "အကို ချစ်လားလို့" "ချစ်ဘူး မင်းကအရမ်းသဝန်တိုတာ မုန်းတယ် ယုန်လူဆိုးကြီး ဟွန့်" "အကိုကလဲချစ်လို့သဝန်တိုလေဗျာ" Zawgyi ✅ "အကို ခ်စ္လားလို႔" "ခ်စ္ဘူး မင္းကအရမ္းသဝန္တိုတာ မုန္းတယ္ ယုန္လူဆိုးႀကီး ဟြန႔္" "အကိုကလဲခ်စ္လို႔သဝန္တိုေလဗ်ာ" Start- 7.8.2...
