Unicode ✅✅
အောက်လမ်းဆရာအိမ်ကနေ ဘဲနှုတ်ခမ်းဆူပုတ်ပုတ်ဖြင့်ထွက်လာသော ပတ်ဂျီမင်းရယ်ပါ
တလမ်းလုံးနှုတ်ခမ်းကြီးဆူကာ မေမေ့အိမ်ရောက်သည်ထိ ဘယ်သူမှစကားမပြောပဲဆူပုတ်ကာ မြင်သမျှလူတိုင်းမျက်စောင်းထိုလျက် ဂျောင်ကုလာကြိုတာကိုသာ
ယောက္ခမဘေးနားထိုင်စောင့်နေခဲ့သည်"ပြန်ရောက်ပါပီ"
"သားငယ်လေးတောင်ပြန်ရောက်ပီပဲ မောနေပီလားသားငယ်"
"ရပါတယ်မေမေရာ မေမေ့မျက်နှာလေးမြင်လိုက်ရတာ အမောပြေသွားတယ်"
"ဟွန့် အချွဲလေး"
"မေမေ သားတို့ပြန်လိုက်တော့မယ်နော်"
"ဟဲ့သားငယ်ထမင်းစားသွားပါအုံးလား "
"တော်ပီမေမေ မစာသေးလို့ မစားတော့လား hyungလာပြန်ကြမယ်လေ"
ထိုအခါမှထိုင်နေရာကတော့ ဆူပုတ်ပုတ်မျက်နှာလေးဖြင့်ထလာသော မြူနှင်းငယ်
အိမ်ဝန်းထဲမှထွက်ခါနီးတွင်
"ဂျွန်~~"
"အာ ရှင်းဟွာက ဒီကို"
"မေမေ ထမင်းစားဖိတ်ထားတာလေ"
"ဪ အက်တာဆို ကောင်းကောင်းသုံးဆောင်လိုက်ပါရှင်းအယ် မေမေ့ထမင်းဟင်းကအကုန်စားကောင်းတာ"
"ခ်ခ် ဂျွန်ကတော့ မေမေ့ကိုမြှောက်ပြောနေလိုက်တာ မေမေ့လက်ရာစားရမှာတောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး အခုပဲစားချင်လာပီ"
*မေမေ*
ဂျီမင်းအံဩသွားတယ် ကိုယ်လိုသားမက်ေတာင်မှ မေမေယောက္ခမလို့ခေါ်တာကို သူကဘာကိစ္စမေမေတုန်း ထမင်းမစားဖူးလားမသိဘူး ငတ်နေလိုက်တာမြင်မကောင်း ဟွန့်စိတ်ထဲမှာသာတွေးပီး စိတ်တိုနေမိသည်
"ဂျွန် ဂျွန် ရှင်းဟွာက ဂျွန့်မေမေကို မေမေလို့ခေါ်လို့ အံ့ဩနေတာထင်တယ်ရှင်းဟွာရြဲမေမေက ရှင်းဟွာငယ်ငယ်လေးထဲကဆုံးသွားတော့ မေမေလို့တစ်ခါမှ နွေး"ထွေး" မခေါ်ဖူးလို့ ဂျွန့်မေမေဆီမှာ မေမေ့လို့ခေါ်ခွင့်တောင်းထားတာပါ"

YOU ARE READING
အလှလေးရဲ့မှုပိုင်ရှင်🌼(အလွေလးရဲ႕မႈပိုင္ရွင္🌼)
FanfictionUnicode ✅ "အကို ချစ်လားလို့" "ချစ်ဘူး မင်းကအရမ်းသဝန်တိုတာ မုန်းတယ် ယုန်လူဆိုးကြီး ဟွန့်" "အကိုကလဲချစ်လို့သဝန်တိုလေဗျာ" Zawgyi ✅ "အကို ခ်စ္လားလို႔" "ခ်စ္ဘူး မင္းကအရမ္းသဝန္တိုတာ မုန္းတယ္ ယုန္လူဆိုးႀကီး ဟြန႔္" "အကိုကလဲခ်စ္လို႔သဝန္တိုေလဗ်ာ" Start- 7.8.2...