Part-4(အလွေလးရဲ့မႈပိုင္ရွင္🌼)

1.8K 291 30
                                    

ေနြဦးရဲ့ ေလေျပဟာသာယာစြာတိုက္ခတ္ေနခဲ့တယ္
အခန္းငယ္ေလးထဲကလူသားငယ္ဟာလဲၿပံဳးရြင္စြာႏိုးထလာတယ္

"အင္းးးး အိပ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ..."

မ်က္ႏွာသစ္ကာျပင္ဆင္စရာရွိတာျပင္ဆင္ရက္းထမင္းစားဝိုင္းသို႔သီခ်င္းေလးညည္းပီးလာခဲ့တယ္

"ဒါနာနာ နာနာ ေဟး ဒါနာနာ နားနား ေဟး"
(ဂ်ိဳဆြန္းေခတ္မိဒိုင္းဗာရွင္း😂)

"ငယ္ေလး သီခ်င္းေတြဘာေတြဆိုလို႔ ေပ်ာ္ေနတယ္နဲ႔တူတယ္"

"ဟီးး အကိုဟိုေဆာ့ကီ မင္ေလအိပ္ေရးဝလို႔ဒီေန့မနက္ထဲကလန္းဆန္းေနတယ္"

"ဟူတ္ပါပီဗ်ာ "

"စမုလိုက္ဘတ္တာ လိုက္ခရင္းမင္းအန္းတားကာဗာ ဝူး"
(အေမာင္ေထာပတ္ဗာရွင္းထိတို႔ဂ်ိဳဆြန္းေခတ္မင္းသားအစြာေလးကမွီတယ္ဟ😂)

သီခ်င္းေလးျပန္ညည္းကာထမင္းစားပီးျမို့‌ေတာ္ထဲမွာ သခ်ာ္သြားေလ့လာလိုက္အံုးမွပါဆိုပီးထြက္လိုက္ခဲ့လိုက္တယ္

"အေဖဒီေန့ ကုန္ပစ္စည္းေတြ သေဘၤာနဲ႔ဆိပ္ကမ္းဘက္ငိုညေနဘက္ေရာက္မယ္ေျပာတယ္"

"ဟုတ္တယ္ သားငယ္အေဖလဲၾကားတယ္ သားရီးနဲ႔သားငယ္အက္ဆိပ္ကမ္းဘက္ကိုသြားစစ္လိုက္ညေနပိုင္းဟူတ္ပီလား"

"ဟုတ္အေဖ"

"ရွင္တို႔သားအဖကလဲေတာ္ စားေနေသာက္ေနခ်ိန္မွာအလုပ္အေၾကာင္းမေျပာလို႔မရဘူးလား"

"ေအ့ပါကြာမေျပာေတာ့ပါဘူး မင္းကလဲတမ်ိဳး"

"ဘာေျပာတယ္ရွင္!"

"ဘားမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ ဟီးးး"

*အေဖနဲ႔အေဖစေနာက္ေနတာျမင္ေတာ့ဟိုပုလံုးေပါက္စကိုေတာင္သတိရသြားတယ္ အက္ပုလံုးနဲ႔မေတြ့ရတာ၆ရက္ေလာက္ရိွေနပီ ကြၽန္ေတာ္လဲအိမ္မွာဒီတိုင္းမေနခ်င္တာနဲ႔အေဖရဲ့အေနာက္ႏိုင္ငံနဲ႔ကုန္သြယ္ေရးေနရာမွာတာဝန္ယူလိုက္ရတယ္*

"အကိုနမ္ဂြၽန္း"

"ဟင္ ေျပာေလငယ္ေလး"

"အကိုညေန ေဆးဆရာကင္ေဆာ့ဂ်င္နဲ႔သြားေတြ့ရမွာမလား"

အလှလေးရဲ့မှုပိုင်ရှင်🌼(အလွေလးရဲ႕မႈပိုင္ရွင္🌼)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora