14.

4 0 0
                                    

Lambayı yakmadan, telefon ışığıyla aydınlatdığı odada fare kadar sessiz olmaya çalışan kız arkadaşının uyanmaması için elinden geleni yapıyordu. Gecenin bu saatinde çatlayacak gibi olan başıyla bir de kıza açıklama vermek isteyeceği en son şeydi. Resimlerini topladığı portföyü açarak içindeki kağıtların hepsini masaya dizdi. Karşısında onlarca yüz donuk ifadelerle ona bakıyordu. Karşılaşmakdan en çok korktuğu bu yüzü hiç unutmamak için midir bilinmez durmadan resmetmişdi. Şimdiyse uzun süre sonra ilk kez bunlara gerçekten ihtiyacı vardı, bu gece gördüğü o adamın yüzünü teyid etmek için tek çare yine kendi zihniydi.
Parmakları ard-arda gözlerinin izlediği yolla resimlerin üzerinde gezindi ve çok geç olmadan vardığı kanaatle bakışlarını boş duvara dikdi .
"Siktir !! Bu o aşağılık herif"
Alnında ter damlaları birikmeye başlamışdı. Parmak uçları kaeıncalanmış, ardından kendini hiss etmek ve hayata dönmek istercesine ellerini saçları arasına daldırarak çekiştirdi.
"Bu o . Evet oydu. Ya beni izlediyse? Ya buraya.."sessiz fısıltılarını kendisi durdurarak pencereye doğru koşdu. Tülün ardından sokak lambasıyla aydınlanan apartman önünü ve çevresini izledi. İkinci katda oturuyorlardı ve pencereleri parmaklıkla korunuyordu. Evi seçerken özellikle dikkat etmişdi böyle ayrıntılara. Zaten eve dönerken her ihtimale karşı sık-sık kontrol etmişdi takip edilip edilmediğini. Uzun süredir onu yanlız bərakan paranoyaklık tekrar kapısındaydı, yanlız derken yani en azından ara-sıra gelirdi, sabahlara kadar gözlerini bile kırpmadan pencere önünde dışarıyı seyretmeleri gibi delirtici seviyede değildi artık.
Dışarıda kimsenin olmadığı kanaatine geldikden hemen sonra kapıya yürüdü, kilitli olduğuna emin olduğu kapıyı son kez kontrol edip göz ucuyla yatağında uyuyan Rüyaya da bakmışdı. Artık içi kısmen olsa da rahatlamışdı. Telefon ışığıyla mutfakda kendine kahfe yaptıkdan sonra salona geçmiş oturuyordu. Artık ışıkları yakmamak için daha önemli sebebi de vardı.
Düşünmesi gerekiyordu, bundan sonra nasıl bir yol izlemeliydi? Polisi arayıp onu tanımadığına bir kez daha emin olduğu adamı şikayet mi etmeliydi? Ki bunun sonucunun bir çözüme varacağından hiç emin olamıyordu, yoksa sakince hayatına devam etmeli miydi? Aslında daha iyi bir seçenek hemen yarın buralardan taşınmak mıydı? Ya da ola bilecek en kısa sürede..
"Beynimin içine tüküreyim, çalışmıyor işte, çalışmıyor !"
Perjin sabaha kadar boğuşduğu düşüncelerin koynunda koltukda sayıklayarak uykuya daldığında karşı blokun önündeki arabada onların penceresine dikilmiş bir çift intikam dolu gözden habersizdi.

KATİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin