Aralarındaki çekimi gizlemeyecek kadar cesaretli, bir adım bile yaklaşamayacak kadar korkak iki insanın hikayesi..
~
Hogwarts'ın Bilinmeyenleri - 5 Yıldız.
Ya da gizlenenleri mi desem..?
Aslında çoğu kişi biliyordu bizi, bir zamanlar gazetelerde adı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
I want you. All of you. Your flaws. Your mistakes. Your imperfections. I want you, and only you.
(Seni istiyorum. Her şeyinle. Kusurlarını. Hatalarını. Eksikliklerin. Seni istiyorum, sadece seni.)
⛄️ şarkıyı açmayı unutmayınn <3
Siyah saçlarım ellerindeydi, sertçe okşayıp beni duvarla birleştirdi, dudaklarım onun için harika bir tatlıydı. Gözleri kapalıyken bile yakışıklı kalabiliyordu, yüzünü inceledim; Yeni tıraş ettiği için bebek gibi kalan yüzü, insanın aklını başından alan kokusu, önüne düşen kıvırcık saçları, her şeyiyle kusursuzdu. Peki ya ben? Sarhoş, kararsız, rimelleri akmış, bencil biriydim. En azından kendimi hep böyle tanımlardım. Rimellerim dışında, onlar normalde daha düzgün gözüküyordu ama şu an o bile bozulmuştu.
Valencia rüyasından sıçrayarak uyandı ve elini hemen yatağın diğer tarafına götürdü, kimse olmadığını hissedince derin bir oh çekip alnından akan soğuk terleri sildi. Ne geceydi ama!
Tomla harika bir Yılbaşı geçirmişti ve artık bundan zevk almaya başlıyordu. Her zaman flört ettiği üst sınıflar gibi gelip geçici değildi, Tom'da bir şey vardı. Gözlerindeki o bakışlar Valencia'yı susturuyordu hatta hapsediyordu, kendine bağladığı zincirleri kırıp ona ait olan yeni zincirlerle ikisini birden sarıyordu, Valencia dur demek istemedi. Bir şeyi almaya çalışırken bile parmaklarının birbirine değişi onu heyecanlandırmaya başlamıştı ki dün gece öpüşmüşlerdi! Saniyelerce, tutku içinde kıvranırken sarhoşluğun etkisiyle olmaması gereken kararlar almışlardı.
Öpücük heyecan verici ve oldukça nefes kesiciydi. Sanki daha önce defalarca prova etmişler ve bu sefer mükemmel uyumu yakalamışlar gibi, oysa bu ilkti. Onların ilkiydi.
Masum muydu? Alkolün olduğu yerde masumluk olmazdı, eğer kendilerini durduramasalar olay farklı yerlere gidebilirdi bunun için yeterli tüm sebepler vardı ama yapmadılar, gitmediler. Eş kutuplu mıknatıslar gibi birbirlerini fırlatmışlardı, oysa onlar apayrı insanlardı. Valencia ne kadar içe dönük biriyse dışarıya karşı o kadar cesur davranıyordu, kendi gibi olunca sevilmeyeceğine emindi, Tom ise bunu görmüştü; Gerçek Valencia'yı.
Gerçek Valencia çok korkuyordu, titreyen ellerini dün gece Tom'un öptüğü dudaklarına götürdü ve gözlerini kapatıp o anı hissetti. Midesinde değişik bir pırıltılanma vardı. Ya kendini bu akıntıya kaptırıp giderse, ya sadece bir kaç gün çıkıp aslında birbirlerine uygun olmadıklarını anlarlarsa? Ya gerçekten hoşlanmıyorlarsa? Sadece iki aydır yakın olmalarının verdiği heyecansa? Riske atmaya değer miydi? Belki Tom böyle düşünmüyor? Sabah kahvaltıda karşılaştıklarında tıpkı eski günlerdeki gibi öylece dönüp giderse? Olmamış gibi yaparsa?
Ya sevgilisi varsa? Angelina?
Valencia bu kadar soruyu kaldıramayıp hışımla yataktan kalktı, dün gecenin sarhoşluğu hâlâ üzerindeydi. Karışan saçlarını eliyle düzeltip aynanın karşısına geçti, hayatının eskisi gibi olmayacağını kalbiyle hissetmişti ama düşünceleri ne kadar negatif olursa olsun kalbinde iyi bir his vardı, bu hissi yıllardır hissetmiyordu.
