1.bölüm. #iyim..
Yağmur sabah yataktan çalan alarmı kapatarak uyandı. Hemen kıyafetlerini giyinip saçını ve makyajını yaptı. Aniden içeri giren annesi ayşe döndü.
Ayşe: oy benim güzel kızım uyandın mı?
Yağmur: evet anne. Nasıl olmuşum?
Ayşe: çok güzel olmuşsun. Mardinin en güzel kızı Hadi kahvaltıya.
Yağmur: tamam
annesi odadan çıktığı gibi abisi fıratı aradı.
Fırat: abicim günaydın
Yağmur:günaydın abi nasılsın?
Fırat: iyidir. Bitanem sen nasılsın?
Yağmur: bende iyiyim. Kafede işler nasıl seni merak ediyorum. İyi kazıyosun demi bak eğer paraya ihtiyaçın olursa bana söyle.
Yağmur ne kadar hızlı konuştuğunu farketmemişti.
Fırat: abicim yavaş konuş. Merak etme beni ben tek kişiyim zaten. Kafede çok iyi gidiyor.
Yağmur: oh iyi tamam o zaman. Bak bana haber vericeksin.
Fırat: tamam abicim tamam. Şimdi kapatmam lazım. Sende kahvaltını yap. Babam benimle konuştuğunu duymasın.
Yağmur: tamam abicim görüşürüz.
telefonu kapatınca kahvaltıya gitti.
Yağmur: günaydınn
Herkes günaydın derken yağmur masaya geçti. Ve Herkes kahvaltıya başladı. Yağmur'un babası asım gazeteyi bir kenara bırakıp yağmura döndü.
Asım: yağmur kızım bugün ortak şirketten sonra bi bizim şirkete de uğararsın artık.
Yağmur: (gülerek) tamam babacım biliyorsunuz ortak şirkette iki aşiretin sadece kadınları gidiyor. Ama evin çok anlamıyor bu işlerden. O yüzden uğrayamıyorum.
Asım: beş senedir bir öğrenemedi zaten.
Selim: (Damla'nın abisi) aman ne anlar o be.
Yaren: abime katılıyorum. Her şey ablamın üzerine kalıyor
Asım: tamam kapatın konuyu. Onların adı geçmesin bu evde.
Herkes susar.
Selim: ee bende gidiyim artık uçak kaçıcak.
Ayşe: geçirelim seni.
Selim: aman anne ilk defa gitmiyorum siz kalın.
Ayşe: ay büyümüşte küçülmüş. Dikkat et.
Asım: ayşe! Rahat bırak şu çocuğu
Ayşe: aman tamam.
Asım: işleri hallet gel tamam mı?
Selim: tamam baba napıcam sanki
Yağmur: abi bende geliyim senle geç kalıcam şirkete.
Selim: tamam
KORFALI KONAĞI
Bulut efe hariç herkes kahvaltıdadır.
Evin:abim nerde?
Fatma: (efenin halsı) gelir birazdan
Bulut Efe geldi ve hemen masaya geçti.
Akın: sanada günaydın abi
Efe: günaydın mı? Sen desene hiç uyudun mu? diye.
Fatma: hayırdır neden uyuyamadın mı?
Efe: işelerim vardı hala. Neyse çıkmam lazım zaten. Size afiyet olsun.
Hemen sofradan kalktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HÜKÜMSÜZ
Action"Hüküm yaşam ve ölüm arasında olan ince bir çizgidir." Onlar birbirini çok iyi tanıyan yabancılardandı. Kadın hayelleri için adamın yabancısı oldu. Adam verilen hüküm karşısında sustu. Adam kadın'ı uzaktan ezberlemeye devam etti. Kadınsa yere göğe...
