Taehyung ေဆးရံုကဖုန္းဆက္ေခၚလို့ လူကအားမရွိေပမယ့္ သြားရေသးသည္။ေဆးရံုကိုေရာက္ ေတာ့ ဆရာ၀န္က လူနာသက္သာသြားျပီ ျဖစ္ေျကာင္း စိတ္ပူစရာမရွိေတာ့ေျကာင္းေျပာျပလာသည္။
"ေဆးရွိန္ျပယ္ရင္ေတာ့နိုးလာပါလိမ့္မယ္ စိုးရိမ္စရာေတာ့မရွိ ေတာ့ပါဘူး "
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"ဒါဆိုသြားခြင့္ျပုပါအံုး"
Taehyung ဆရာ၀န္နဲ့စကားေျပာျပီး min gu ရွိရာအခန္းထဲကို၀င္လာခဲ့သည္။ ကုတင္ေပၚမွာေအာက္စီဂ်င္ ပိုက္တပ္ရပ္နဲ့အိပ္ေနတဲ့ min gu ကိုျကည့္ျပီးသက္ျပင္းခ်မိသည္။ အေဖ အေမ ဖုန္းနံပါတ္ကိုေတာင္ မွတ္မထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းျကီးကိုသာ ထုရိုက္ပစ္ခ်င္ေတာ့သည္။
မနက္မိုးမလင္းခင္ေတာ့ျပန္မွျဖစ္မယ္။jungkook က ဘယ္အခ်ိန္လာခဲ့မယ္လို့ မေျပာသြားတာေျကာင့္ jungkook မေရာက္ခင္ေတာ့ သူျကိုေရာက္ေနမွ အဆင္ေျပလိမ့္မည္။
ကုတင္ေပၚမွာလွဲေနတဲ့ min gu ကိုျကည့္ျပီး taehyung အသံထြက္ေအာင္ရီမိသည္။ ဒါကသူ့ကိုယ္သူ ေလွာင္ရီလိုက္ျခင္းပင္။
" Choi Min Gu ငါကရီရတယ္မလား မင္းနဲ့မေတာ္လို့မ်ား ျပန္ဆံုခဲ့ရင္ မင္းဘ၀ထဲငါလံုး၀၀င္မလာ ေတာ့ဘူးလို့ဟစ္ေက်ြးထားေပမယ့္ အခုက်ေတာ့
့ ငါဘာမွမတက္နိုင္ေတာ့ ဘူး min gu "
အေျဖျပန္မလာနိုင္တဲ့ သူေျကာင့္ taehyung စကားသံရပ္သြားခဲ့သည္။
ဒီအတိုင္း taehyung, min gu ကိုဘာမွ မေျပာေတာ့ပဲ ထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့သည္။ မိုးလင္းခံနီး ျပတင္းေပါက္ကေန အလင္းေရာင္သဲ့သဲ့ကို ျမင္ရခ်ိန္မွ taehyung ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္လိုက္ျပီး အခန္းတံခါးေပါက္ ကိုေျခလွမ္းမ်ားဦးတည္လိုက္သည္။တံခါး လက္ကိုင္ကိုကိုင္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ min gu ဘက္ကိုလွည့္ကာ
"ငါေပ်ာက္ကြယ္သြားရမယ့္အခ်ိန္မေရာက္ခင္ေလး... အရင္လို ငါတို့သံုးေယာက္ ျပန္အဆင္ေျပေစခ်င္မိတယ္"
ူ
Taehyung ေျပာျပီးသည္နွင့္ အခန္းထဲမွထြက္သြား သည္။ အခန္းထဲ၌က်န္ခဲ့သည့္လူသည္ မ်က္လံုးပြင့္လာျပီး taehyung ထြက္သြားသည့္ဘက္ကိုေခါင္းလွည့္ကာ
YOU ARE READING
Fiend (Complete)
Fanfictionzawgyi and unicoad ေတြ့ဆံုတဲ့ အခ်ိန္က ထပ္ျပီးခြဲခြာဖို့ျဖစ္ခဲ့ျပန္တယ္ တွေ့ဆုံတဲ့ အချိန်က ထပ်ပြီးခွဲခွာဖို့ဖြစ်ခဲ့ပြန်တယ်
