Mahoutsukai University - New Generation: The Mystery Club (bxb) [Completed]

Chapter 7: The Mystery Club

Bunseki's POV

Nasa school na ulit ako, particularly, sa clubroom ko.

Hayst... Wala na namang request...

Ah, oo nga pala. Nakalimutan ko na ang magpakilala sa inyo. Ilang chapters ang dumaan pero hindi pa ako nagpapakilala.

Ako si Bunseki. My expertise in magic is "Analysis". I analyze everything around me.

Kung kilala n'yo si Ranpo Edogawa ng Bungou Stray Dogs, ang sabi ng nasa paligid ko, kamukha ko siya.

Pati nga kasuotan ko, eh, parehong sa kaniya. Samantalang ang ginagaya ko ay si Sherlock Holmes. Oh, well.

[This is Ranpo Edogawa of Bungou Stray Dogs. He will act as Bunseki.]

Anyway, tungkol sa newly-floated city, I reported it to King Sora already and had received reward. Php 10000 is the reward at malaking bagay na ito para sa club.

Magre-request nga sana ulit si King Sora na hanapin ang Divine mage pero hindi na ako pumayag.

Unang una, hindi ko na iyon trabaho. Pangalawa, sa dami ng ipinapanganak kada minuto, posibleng maaksaya ang oras ko.

Not that I have time for anything but syempre, kailangan pa rin ako ng school para tumulong.

Lalabas na sana ako nang may maramdaman akong kakaiba. Napangiti ako.

"So you did your mission, successfully, Ji?"

Bumukas nga ang isang portal at lumabas sina Ji at Kan.

Ngumiti naman nang malapad si Ji pero nagsalita muna siya sa kambal niya.

"Salamat, Kan!"

"You're welcome, twin. Osya, aalis na ako! Kailangan ko pang pumunta sa club namin,"

Kumaway naman si Ji habang binubuksan ni Kan ang pinto palabas ng room.

Nang maisara na niya, humarap si Ji sa akin at nagsalita.

"Pwede na ba akong maging myembro ng Mystery Club?"

Hindi ko siya sinagot pero hinanap ko ang form for registration na nasa drawer ng lamesa at ibinigay sa kaniya.

Nang makita niya ito, tumingin ulit siya sa akin, tapos tumingin si papel.

"Welcome to the Mystery Club, Ji Kira,"

Hydra's POV

Nasa Owner's Office ako ngayon. Kukuha ng schedule for this semister.

Pero bago iyon, ang dami kong tanong sa isip ko.

Anyway, bago ako makapunta dito, tinawagan ko si Kuya Ian. Sinabi ko sa kaniya ang lahat and he understands.

Pinutol man na ang oras para sa aming magkapatid pero we still are brothers.

Naiyak pa nga ako noon kasi hindi na kami magkikita. Ang tunay ko kasing oras, gaya ng sabi ng kambal, ay dito sa future.

"Hey, your mind is wondering again. Are you okay?" Nabalik ako sa ulirat nang magsalita ang katabi ko, si Dean.

"Ah, oo. Naisip ko lang sina Kuya Ian."

Lumungkot ang kaniyang mukha at nagsalita.

"We have no choice about that because we will be dead if we stay there,"

Napatango na lang ako.