Dışarı çıkmıştık. Artık belli bir zamanlığına da olsa benimdi artık. . Keşke bilseydi onu ne kadar sevdiğimi ama bilmiyordu . Bilmemeliydi . Beraber gezdik tozduk ben mutluydum.
uzun zamandan beri ilk defa mutluydum .
Resmen benim öküzün içinde adeta bebek yatıyordu.
Arkadaş olmamıza rağmen beni salıncakta sallamisti . Sonra bana hadi artık gidelim dedi.
Dönüyorduk geri ama dudaklarından biz seninle olamayız diye söyleniyordu. .
İşte o zaman başımdan kaynar sular döküldü. Nerden biliyordu bunu..
Nerden ......
yok öyle bir şey diye söylemeye varmadan bana sus biliyorum dedi.. Bana karşı hissettiklerini.. Resmen duygularıma sıçılmısti...
Neden olmuyordu neden ben mutlu olamıyordum.. Çok bağlanmıştim ona ama o bir şans bile veremiyordu..
Ben kafam yerde geziyordum ...
Resmen beni sokak köpeği gibi yaninda gezdiriyordu beni ne yerine koyuyordu.
Ne diye bakıyordu bana bu kadar mı basit bir insandim .
Her insana bir kere sans verilmeliydi ama olmuyordu bana vermiyordu ......
işte bu da yaz tatilimin en basit günüydü
