5.Bölüm

2.2K 242 48
                                    

Öncelikle geçen bölümdeki beğeni ve yorumlarınız için teşekkür ederim umarım bu bölümde beğenirsiniz merakla bekliyorum.

Mesaj panoma yazılan güzel yorumlar içinde teşekkür ederim...

...

Her güzel şey gibi bu yemeğinde sonu vardı hiç bitmesini istemiyordum zaman dursa ne güzel olurdu.

Eldar beyin arabasına bindik sessiz bir yolculuktu dönüp ona bakmak istiyordum ama bakamıyordum camdan güzel Bakü manzarasını izlemekle yetindim

Kısa süre sonra Eldar bey sessizliği bozdu

"Alıştın mı Baküye?" Gülümseyerek ona döndüm

"Alıştım çok güzel bir şehir tabi bunda insanlarinda etkisi var çok iyi ve samimiler kendimi hiç yabancı hissetmiyorum" verdiğim cevap hoşuna gitmişti gülümsemişti

"Alışmana sevindim" tekrar sessizlik onunla çok konuşmak istiyordum ama nedense konuşmuyordum çekiniyordum ev gözükmeye başlamıştı bu demek oluyorduki bu güzel gecenin tamamen sonuna gelmişik

"Yemek için teşekkür ederim uzun zamandır böyle güzel bir yemek yememiştim" inmek istemiyordum arabadan bütün gece arabada oturup onu izlemek istiyordum tabiki öyle birşey olamazdı neler oluyordu bana böyle

"Asıl ben teşekkür ederim teklifimi kabul edip benimle yemeğe geldiğin için" En içten gülümsememi yollayarak arabadan indim apartmanın girişine doğru yürüdüm içeriye girdikten sonra gitmişti bende yavaş yavaş merdivenlerden çıktım sonunda evdeydim

Eve girip kendimi koltuğa attım.Suratımda salak bir gülümseme oluşmuştu nedeni neydi tahmin etmesi hiçte zor değildi.Hayatımda hiç alkol kullanmamıştım hiç sarhoş olmamıştım ama kendimi sarhoş gibi hissediyordum yada kendime itiraf etmek istemediğim şey yüzünden bunun arkasına sığınıyordum günün yorgunluğunla vücudum daha fazla dayanamayıp uyku sinyalleri göndermeye başlamıştı üzerimi değiştirip yatağıma yattım uyumam hiç uzun sürmedi gözlerimi kapamam yetmişti....

...

Bir sevinçle uyandım bu gün izin günüydü en sevdiğim gün yaşasın pazar günü bu gün dışarı çıkıp Baküyü dolaşacaktım geleli 1ayı geçmemesine rağmen hala doğru düzgün gezememiştim

Birşeyler atıştırıp kendimi dışarıya attım Günel teyze yoktu birkaç günlüğüne köyüne gitmişti yokluğu hissediliyordu onun kahkahalarını özlemiştim evim çarşıya yakın olduğu için yürümeyi tercih etmiştim yaklaşık on dakika içinde sahile varmıştım sahiledeki bir kafeden kendime bir sütlü kahve alıp bir banka oturup denizi izlemeye başladım Antalya'dayken yapmayı sevdiğim şeylerden biride denizi seyretmekti Bakü'de deniz olmasına şükür edip düşüncelere daldım

Ailemi arkadaşlarımı çok özlemiştim ama herşeyden uzaklaşıp yapayalnız olmak bana çok iyi gelmişti bunu bu gün hissetmiştim havanın soğukluğu ve biten kahvem yüzünden kalkmak zorunda kalmıştım bir dahaki izin günümde gelmek üzere banka veda edip eve doğru yürümeye başladım

...

Lanet olsun diyerek uyandım neden mi saate bakınca gayet normaldi işe gitmem için yarım saat vardı alarmı kurmadığım için kendime sövüp hazırlamaya başladım siyah düz bir elbisemi giyip saçımı üstünkörü tarayıp evden çıkmıştım bu performansım için kendimi tebrik edip hemen bir taksiye atladım neyseki 5 dakika geç kalmıştım Samira Hanımdan özür dileyip masama geçtim

...

Açım... diye seslenen midemi ödüllendirmek için yemekhaneye gitmeye karar verdim yemekhane boştu diğer deparmanlardan birkaç kişi vardı yemeğimi alıp boş bir masaya geçtim midemin sesini susturup kalktım.

Yavaş adımlarla lobbyde ilerlerken karşıdan Eldar bey geliyordu yanında asistanıyla hararetli bir şekilde birşeyler konuşuyor ve yürüyordu fırsattan yararlanıp onu süzmeye karar verdim üzerindeki beyaz gömleği içindeki kaslarını müthiş bir şekilde sergiliyordu üzerinde ceket yoktu kravatı ayakkabıları pantolonu sanki onun için yaratılmıştı ben salakça bunları düşünürken gözleri bir anda beni buldu ve müthiş bir gülümsemeyle yanıma geldi

"Merhaba Naz hanım nasılsınız dün sizi göremedim" Dün ne olmuş ne dedi neler oluyor dün beni görmediğini mi söyledi yani benim yokluğumu hissetmişti bir an için kendimi çok özel biri gibi hissettim

"Dün izin günümü" diyerek açıklamamı yaptım tam Eldar bey birşey söyleyecekti ki o uyuz asistanı konuşmamıza maydanoz olana kadar

" Eldar bəy iclasa gecikirik"

Öldürücü bakışlarımı asistanina attım oda bana sen kimsin dercesine baktı bunları bir köşeye yazmaya karar verdim onun icabına sonra bakıcam

"Görüşmek üzere Naz hanım" görüşmek üzere yakışıklı prens Eldar beyin yanından ayrılıp ofise döndüm izinden sonra iş hiç çekilmiyordu saat 5 olmuştu mutlulukla çantamı alıp çıkışa doğru ilerledim

Yürümez olaydım o gördüklerim gerçekmiydi umarım değildir Eldar bey ve arkasından bile taş olduğu belli olan bir bayan kolkola arabaya doğrumu ilerliyordu

Kalbim neden kırılmış cam gibi binbir parçaya bölünmüştü şu an tek hissettiğim şey kalbimin acısıydı.

Bölüm sonu...

Sizlere bişeyler söylemek istiyorum hikayemi okuyan herkese sonsuz teşekkürler ama söyle bi durum var hikayenin okuma sayısı çok iyi ama beğeni ve yorumlarda bir o kadar az bu durumda beni şu düşüncelere itiyor demekki ben kötü yazıyorum lütfen olumlu olumsuz yorumlarınızı eksik etmeyin yorum ve beğenilerinize ihtiyacım var.

Sizleri seviyorum...

Sən Mənimsən(Sen Benimsin)TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin