Sən Mənimsən(Sen Benimsin)Tamamlandı

10.bölüm

Kısa ara baya kısa oldu sanırım siz yokmusunuz siz sizi beklemek istemedim ve yeni bölümü yazdım sizleri
sevdiğimi bilmiyorsunuz dimi yorumlarınız beni çok mutlu ediyor geçen duyuruda söylediğim gibi üniversite sınavına hazırladığım için bölümler her hafta gelmicek ama ben yazmaya devam edicem ve yazdıktan sonra yayınlıyacağım takipte kalın...

Ve son olarak o güzel yorum ve beğenilerinizi eksik etmeyin inşallah beğenirsiniz bu bölümü yine çok konuştum sizi tutmuyim hadi iyi okumalar size :)

...

Karşımda Emir bey vardı.Yanında birkaç kişiyle birlikte çapramızdaki masaya oturdular Allah'tan Emir bey bana sırtı dönük bir şekilde oturdu.Yüzümdeki endişeyi Eldar farketmiş olmalıki

"Bir sorun mu var canım" Hayır anlamında kafamı salladım tuvalete gitmek için izin istedim.

Tuvalette elimi yüzümü yıkayıp dışarıya çıktım.Biri bileğimden tutup beni duvara yapıştırdı korkuyla gözümü kapattım yavaşça açtım gözlerimi ve en son görmek istediğim insan karşımdaydı

Ağzımdan korkuyla ismi döküldü Emir bey...

"Merhaba Naz önemli bir işin olduğunu sanıyordum önemli olan işin Eldar dı demek" ukala bir şekilde bunlar söyledi ama bileğimi korkunç şekilde sıkıyordu.

"Emir bey canımı yakıyorsunuz lütfen bileğimi bırakın" acıyla gözümden bir damla yaş geldi

"Özür dilerim Naz ben bir anlık sinirle oldu çok özür dilerim"

Gözünde oluşan pişmanlığı gördüm ama neden böyle yaptığına anlam veremedim onun teklifini kabul etmediğim için mi böyle yapıyordu

"Tamam Emir bey sorun değil şimdi yemeğe geri dönmem gerek" diyerek uzaklaşıyordum ki bir anda ellerimi tuttu

"Emir bey bırakın lütfen ellerimi ne yapıyorsunuz"

Dememe kalmadan arkadan biri sert bir yumruk savurdu Emir bey yere düşerken ağzımdan bir çığlık çıktı arkamı dönüp baktığımda yumruğu atanın Eldar olduğunu gördüm

"Sevgilimden uzak dur Emir seni bir daha onun yanında görmek istemiyorum bu ilk ve son uyarım"

Elimi tutup beni oradan uzaklaştırdı.Restoranttan çıkıp arabaya bindik Eldar tek kelime etmiyordu onu daha fazla sinirlendirmemek için bende konuşmadım ama daha fazla dayanamayıp konuşmaya başladım.

"Eldar neden böyle yapıyorsun bizim bu gün ilk günümüz hem benim suçum yok Emir bey bir anda çıktı karşıma"

Arabayı köşeye çekip konuşmaya başladı

"Ben neden öyle düşünmüyorum acaba seni merak edip yanına geldim ve gördüğüm manzara el ele tutuşan iki insandı" duyduğum şeyle şoka girdim gerçekten böyle mi düşünüyordu

"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun"

"Evet" Kısa ve net devamını dinlemeden arabadan inip yürümeye başladım nasıl böyle bir şey düşünebilirdi arkamdan koşarak geldi kolumu tutup kendine çekti

"Özür dilerim gerçekten seni o adamla görmeye dayanamıyorum"

Bende ona sarıldım dayanamıyorum bu adama kendime ne desemde olmuyor kalbim herzaman beynime galip geliyor geri çekilip gözlerine baktım.