"Jungkook."
Onun sesiydi. Biricik sevdiği kızın sesiydi bu.
Ona sesleniyordu.
"Sen tam bir aptalsın."
Gözlerini açamıyordum. Sanki göz kapaklarını bantlamışlar gibiydi. Ama duyuyordu. Oydu.
"Kendine gel. Benim için aileni bırakamazsın."
Sesi sinirliydi.
Başaramamış mıydı?
"Gahyeon..."diye mırıldandı ama bu sefer cevap gelmemişti.
Sonunda göz kapaklarını yavaşça aralayabildiğinde karşısında onu görmeyi bekliyordu.
Bir grup doktor ya da hemşireyi değil. Kulağını sızlatan o makine sesiyle yüzünü buruşturdu.
Buraya nasıl gelmişti?
Her şeyi doğru ayarlamıştı. Bu sefer olacaktı.
"Hasta uyandı! Yeniden narkoz verin. Çabuk!"
Bilekleri acıyordu.
Kalbi kadar değildi.
Söyledikleri gibi ona yeniden narkoz verdiklerinden sonra bilinci kapandı.
•×•×•
başlayalım bakalımms:17eylül21
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stay Alive ✔
Fanfiction[kim yerim & jeon jungkook] "Lütfen Jungkook... Hayatta kal..." s:17eylül21 f:22temmuz22