"Jungkook?"Jessica eve girdiğinde oğlu arka bahçeye aldıkları salıncakta oturuyordu ve Laila'nın atması için yanına koyduğu toptan haberi dahi yoktu. Zavallı Laila...
Jessica ıslık çalıp Laila'yı yanına çağırdı. Laila ağzında topla kuyruğunu sallaya sallaya geldiğinde Jessica gülümsedi ve sevimli köpeğin ağzındaki topu aldı. Ne çok hızlı ne de çok yavaş bir şekilde topu bahçenin bir köşesine attı.
Laila topun peşinden koşarken Jessica Jung salıncaktaki oğlunun yanına ilerledi. Jungkook'un yanına oturup elini omzuna koydu.
"Aklından neler geçtiğini tahmin edebiliyorum. Çünkü aynı şeyi ben de yaşadım Jungkook."Jungkook bakışlarını annesine çevirdi.
"Korkuyorum."
Jessica güven verici bir şekilde gülümsedi.
"Biliyorum. Ama korkmana gerek yok oğlum. Ben yanındayım. Her zaman da yanındaydım. Her zaman da olacağım. Biliyorsun, değil mi? Düştüğünde seni kaldırırım, yardıma ihtiyacın olduğunda elini tutarım."
"Biliyorum anne. Korktuğum şey kendimim. Nasıl baba olunur bilmiyorum ben."
Jungkook'un omzundaki elini yanağına çıkarttı.
"Öğrenirsin Jungkook. Sana hamile kaldığımda ben de bilmiyordum. Seninle öğrendim. Sen de kendi oğlunla ya da kızınla öğreneceksin. Sakın korkma Jungkook. İyi tarafına odaklansana! Sana ya da Yerim'e benzer ufak bir bebek..."güldü Jessica.
"Ne kadar sevimli olacak, düşünsene!"
Jungkook gözünün önüne gelen Yerim gibi sevimli bir kız çocuğu görüntüsüyle gülümsedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stay Alive ✔
Fanfiction[kim yerim & jeon jungkook] "Lütfen Jungkook... Hayatta kal..." s:17eylül21 f:22temmuz22