Linyi's scene
បេីយេីងនិយាយពីលីនអុីឯណេះវិញ នៅពេលនេះកំពុងតែដេីរយឺតៗទៅរកគ្រែនៃបន្ទប់របស់ខ្លួន ក្រោយពីបានញ៊ាំអាហារ និងថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់រួចមុននេះ
កាយស្ដេីងទម្លាប់ខ្លួនដែលស្ទើរតែគ្មានកម្លាំងទៅលេីពូកទន់ៗរបស់គេទាំងទឹកមុខនៅពេលនេះស្លេកស្លាំងពិបាកមើលណាស់ ភ្លាមៗទឹកភ្នែកក៏ស្រាប់តែហូរមកដោយមិនដឹងខ្លួននៅពេលនឹកឃើញរឿងរ៉ាវកាលពីយប់មិញ
+ត្រឡប់ទៅកាលពី៥ម៉ោងមុន
<ហ្ហឹម....អួយ > សំឡេងក្រហឹមពីបំពងកលឺមិនទាន់បានប៉ុន្មានផងក៏ត្រូវឱ្យម្ចាស់រាងកាយស្រែកឡើងតិចៗចំពោះភាពឈឺចាប់ដែលខ្លួនទទួលបានដោយគ្រាន់តែកម្រិតខ្លួនតែបន្ដិចសោះ គេឈឺចាប់ពេញទាំងខ្លួនទៅហេីយ ភ្លាមៗត្របកភ្នែកស្ដើងទន់ ចាប់ផ្តើមបេីកតិចៗទទួលយកពន្លឺព្រះអាទិត្យនាពេលព្រឹកព្រលឹម
<ហឹក....> មិនទាន់ទាំងបានធ្វើអ្វីផងដោយគ្រាន់តែបង្វែរខ្លួនក្រឡេកទៅមើលមនុស្សម្នាក់ដែលគេងនៅក្បែរខ្លួន ធ្វើឱ្យរាងស្ដេីងត្រូវអួលដេីមកយំឡេីងមកភ្លាមៗដោយហាមមិនបាន ការចងចាំអាក្រក់ៗកាលពីយប់មិញក៏បានរត់ចូលមកក្នុងខួរក្បាលដោយស្វ័យប្រវត្តិ
<ហេនរី..ហឹក...តេីខ្ញុំត្រូវធ្វើខ្លួនយ៉ាងមេចបន្ទាប់ពីលោកដឹងខ្លួនឡើង? ...ហឹកៗ...លោកអាចនៅចាំរឿងកាលពីយប់មិញទេ? ..ហេីយបេីចាំលោកអាចស្អប់ខ្ញុំទេ...ខ្ញុំពិតជាខ្លាច..ខ្លាចលោកបំផ្លាញសូម្បីតែមិត្តភាព > រាងស្ដេីងពោលឡេីងខ្សាវៗ យកដៃអង្អែលថ្ពាល់សរលោងរបស់អ្នកម្ខាងទៀត ទឹកភ្នែកហូរមកជារឿយៗ នាយតូចពិតជាខ្លាចណាស់ ខ្លាចថាមិត្តភាពក៏នាយធ្វេីមិនបានបន្ទាប់ពីកេីតមានរឿងនេះឡេីង.... កន្លងមករាងស្ដេីងព្យាយាមលាក់បាំងអារម្មណ៍របស់ខ្លួនរហូតមកដល់ពេលនេះ ក៏ដោយសារតែខ្លាចថាពេលសារភាពហើយ រាងក្រាស់នឹងធ្វើខ្លួនឃ្លាតឆ្ងាយពីគេនេះឯង ហេីយនៅពេលនេះនាយរឹតតែខ្លាចទៅទៀត
