សម្ដីទាំងប៉ុន្មានរបស់ចាន់ធ្វេីឱ្យខ្ញុំស្ដាប់ហេីយថប់ដង្ហើមស្ទើរតែដាច់ខ្យល់ស្លាប់ភ្លាមៗនៅចំពោះមុខគេទៅហេីយ....សូមអង្វរបានទេសូមឱ្យវាគ្រាន់តែជាសុបិនតែប៉ុណ្ណោះតេីបានដែរទេ?
<អត់ទេ...បងសុំអង្វរ កុំចាកចេញពីបងអីគ្មានអូនបងអាចនឹងស្លាប់បាន ...កុំអី... អត់ទេ ...មិនពិតទេបងមិនព្រមជាដាច់ខាត ហឹកៗ បងមិនអនុញ្ញាតឱ្យអូនចេញពីបងទេហឹកចាន់ ហុីៗហឹក >
<អុីបូ! .....អុីបូ ? ! ! បងយ៉ាងមេចនឹង? ...អុីបូឮអូននិយាយទេ? មេចក៏បងស្រាប់តែស្ទុះមកឱបអូនអញ្ចឹង? > រាងតូចអត់នឹងភ័យ ជាមួយការចម្លែកចិត្តមិនបានពេលឃេីញទង្វើប្លែកៗរបស់លោកប្ដីរបស់ខ្លួនបែបនេះ ទេីបគេព្យាយាមស្រែកហៅរាងក្រាស់ដេីម្បីដាស់ សតិគេឱ្យភ្ញាក់ឡើង ខណៈនោះរាងក្រាស់ក៏បានភ្ញាក់ដឹងខ្លួនឡើងវិញមុននឹងងេីបចេញពីការឱបរបស់រាងតូច ហេីយឃេីញថានៅពេលនេះថ្ពាល់របស់គេជោកដោយទឹកភ្នែក ហេីយវានៅតែហូរមករហាមមេីលទៅធ្វើឱ្យចាន់ត្រូវ ជ្រួញចិញ្ចើមឆ្ងល់ ហេីយអត់នឹងមិនអាណិតមិនបាន ទេីបនាយតូចពោលឡេីង
<បងយ៉ាងមេចនឹង? មេចក៏បងយំ? >
<ហឹកៗ..ក្រែងអូនចង់ចាកចេញពីបងមែនទេហឹក> រាងក្រាស់ពោលបណ្ដើរទាំងមានយំខ្សឹកខ្សួលឡេីងមកបណ្ដេីរ
<អូនមានបាននិយាយអីមកពីណា ...អូនមិនទាន់បាននិយាយអីផងបងក៏ស្ទុះមកឱបអូនហេីយយំសុំអង្វរអូនទៅហេីយ...>
<ចឹងហឹក...ចឹងអ្វីទៅដែលអូនកំពុងតែហឹក កំពុងតែចង់និយាយ? អូនមកសុំគេងជាមួយបងដេីម្បីអីហឹក>
<សម្រួលអារម្មណ៍ ឈប់យំសិនទៅអូននឹងនិយាយណា>វាជាលេីកទីមួយហេីយដែល រាងតូចឃើញរាងក្រាស់យំខ្លាំងបែបនេះ វាពិតជាគួរឲ្យអាណិតណាស់ តែបេីតាមសម្ដីដែលគាត់និយាយអម្បាញ់មិញ គាត់ស្រមេីស្រម៉ៃទៅដល់ណាហេីយ...នេះមិនមែនខ្លាចគេមកសុំបែកគ្នាទេមែនទេ? ហាហាហាចំមែនហេីយ! !
