"ហេតុអីរកមិនបានប្ដីល្អប្រហែលចៅហ្វាយដូចជាចៅហ្វាយតូចសោះអញ្ចឹង? 😣"
"ឯងមេីលទៅពួកគាត់ល្អូកល្អឺននឹងគ្នាដល់ហេីយ"
"អួយ! ច្រណែនចង់បានចឹងដែរㅠㅠ"
ចាប់តាំងពីថ្ងែដែលរាងតូច ព្រមផ្ដល់ឱកាសឱ្យនោះមករាងក្រាស់ហាក់កក់ក្តៅឡើងៗពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ពួកគេផ្អែមល្ហែមមិនរេីសទីតាំងនោះទេ ស្អឹតរមួតនៅផ្ទះមិនគ្រប់មកធ្វើឱ្យគ្រប់គ្នានៅក្នុងក្រុមហ៊ុនលួចតូចចិត្ត និងច្រណែនបន្ថែមទៀត
<អុីបូ ..អូនមិនរត់ចោលបងទេ ហេតុអីចាំបាច់ដេីរឱបចង្កេះអូនជាប់បែបនេះ ? មិនខ្មាសគេទេឬ? > កំពុងតែដេីរចូលក្រុមហ៊ុនបណ្ដេីររាងតូចនិយាយតិចៗបណ្ដើរទាំងព្យាយាមរបេះដៃរាងក្រាស់ចេញ ទោះវាមិនមែនលេីកទីមួយដែលរាងក្រាស់ធ្វើបែបនេះតែគេនៅតែមានភាពអៀនខ្មាសដដែលដោយសារតែបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុននាំគ្នាសម្លឹងមើលគ្រប់គ្នា
<គឺធ្វើបែបនេះទេីប បង្ហាញថាអូនជាកម្មសិទ្ធិរបស់បងតែម្នាក់ នឹងមិនមានអ្នកណាហ៊ានសម្លឹងមេីលប្រពន្ធបងទៀត ទៅខ្មាសអ្នកណាទៅ ជុប៎! > រាងក្រាស់ពោលឡេីងទាំងមានទឹកមុខច្រឡឺម ហេីយមិនព្រមលែងដៃនោះទេថែមទាំងបានឆ្មក់ថេីបរាងតូចមួយខ្សឺតទៀត
<អុីបូ! បងធ្វើអីនឹង...ហេីយបងគិតថានៅក្នុងក្រុមហ៊ុននេះមានអ្នកណាមិនដឹងថាអូនប្រពន្ធបងនោះ យ៉ាប់ណាស់>រាងតូចត្រូវបេីកភ្នែកធំៗភ្ញាក់ផ្អើល នឹងការថេីបដោយមិនភ្លេចសម្លក់ទៅកាន់អ្នកជាស្វាមី
<មិនខ្វល់ទេ យ៉ាងណាបងត្រូវបង្ហាញឱ្យគេឃើញ >
<ឆឹស! អញ្ចឹងអញ្ជើញបងបង្ហាញតាមសម្រួលចុះអូនទៅធ្វេីការសិនហេីយណា> ដេីរមកដល់មុខ ការិយាល័យរបស់រាងក្រាស់ទេីបរាងតូចនិយាយហេីយបម្រុងនឹងចាកចេញទៅបន្ទប់ធ្វើការរបស់ខ្លួនតែក៏ត្រូវរាងក្រាស់ចាប់ដៃជាប់ មុននឹងទាញកាយតូចឱ្យមកក្បែរ
