មួយសប្តាហ៍ក្រោយមក
+ក្រុមហ៊ុនត្រកូលវ៉ាង
តុកៗ~~~
<ចូលមក> បន្ទាប់ពីមានការអនុញ្ញាតពីម្ចាស់បន្ទប់ហើយទេីបអ្នកខាងក្រៅរុញទ្វារចូលមក
<ចៅហ្វាយ លោកលីនឆិនមករកចា៎>
ក្រោយពីបានស្ដាប់ឮឈ្មោះនេះធ្វើឱ្យគេត្រូវជ្រួញចិញ្ចើមភ្លាមៗ ជាមួយភ្ញៀវដែលមកដោយមិនបានអញ្ជើញនេះ
<ឱ្យគេចូលមក ....>
<សួស្ដី មិត្តសម្លាញ់> លេខាមិនទាន់បានចេញទៅហៅផងភ្ញៀវម្នាក់នោះក៏បានដេីរចូលមកតែម្ដងជាមួយស្នាមញញឹមរបស់គេមានជាប់ជានិច្ច
<អ្នកនាងលេខា ទៅធ្វេីការចុះ>
<ចា៎ចៅហ្វាយ>
<ខានជួបគ្នាយូរហេីយសម្លាញ់ >លីនឆិននិយាយស្របពេលដែលខ្លួនកំពុងអង្គុយគងទាក់ខ្លានៅលេីសាឡុង ដោយញញឹមឌឺដង
<យេីងដូចជាចាំបានថាយេីងដូចជាមិនដែលរាប់អានឯងជាមិត្តនោះទេ> រាងក្រាស់តបដោយប្រេីទឹកមុខមាំរបស់ខ្លួនធម្មតាមិនខ្វល់នឹងចរិតក្អេងក្អាងរបស់គេ
<ហឹសៗ...សម្ដីរបស់ឯងនៅអាក្រក់មិនប្រែសោះដូចកាលនៅអាមេរិកគ្មានខុសទេ...តែថាយេីងអាចល្អជាងមួយមិត្តរបស់ឯងក៏ថាបានព្រោះយេីងមិនចេះលបសុីរបស់មិត្តទេហាហាហា> លីនឆិនប្រេីក្រសែភ្នែកមុតស្រួច ស្នាមញញឹមដែលគួរឲ្យស្អប់នៅតែបង្ហាញនៅនឹងមុខរាងក្រាស់មិនប្រែ
<ស្ដាយណាស់ កាលនោះឯងរវល់តែខ្លាចបាត់បង់សង្សារពីដៃយេីង ទេីបមិនដឹងថាមិត្តស្លាប់រស់របស់ឯងជាអ្នកលួចសុីពីក្រោយខ្នងសោះ >
