21

10K 822 70
                                    

[Zawgyi]

" ကိုယ္ေစာေစာျပန္လာမယ္ေနာ္ ေမာင္ "

" အင္း "

" တကယ္လို႔ ကိုယ္ေန႔လည္စာစားခ်ိန္က် ျပန္မေရာက္လာရင္ စားနွင့္ေနာ္ "

" အင္း "

Reyဆက္လွ်ံတို႔ အလုပ္သြားခါနီး တဖြဖြအမွာခံေနရသည့္ ရွင္းေသာ္ခအျဖစ္က အိမ္မွာေနၿပီး လင္သားျဖစ္သူကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရမည့္ ဇနီးသည္လိုလို။ ဒီလူက တကယ္ကိုပိုလြန္းပါတယ္။ ဒီေလာက္မွာေနရေအာင္ ရွင္းေသာ္ခက ကေလးလား။

" မီတင္ခ်ိန္က "

" မနက္ဆယ္နာရီပါ ... ကြၽန္ေတာ္မွတ္မိပါတယ္ အကို "

" အိုေက "

လက္ကေလးကိုဝိုင္းကာေျပာၿပီး ကားေပၚတက္သြားသည့္ Reyဆက္လွ်ံကို ၿပံဳးၾကည့္ေနလိုက္သည္။

" ေမာင္ "

" အင္း "

" ထမင္းစားေနာက္မက်ေစနဲ႔ ... ခ်စ္တယ္ ~ "

ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ကားမွန္ပိတ္သြားတာေၾကာင့္ ရွင္းေသာ္ခမွာ ေခါင္းေမာ့ကာရယ္လိုက္မိသည္။ ဘယ္လိုဟာေလးမွန္းလဲမသိ။ မွာတမ္းေႁခြေနတာ ရွင္းေသာ္ခက ကေလးက်ေနေရာ။

ခ်စ္တယ္ဆိုသည့္စကားက ကိုယ့္အတြက္ဆိုတာ နားလည္သြားၿပီမလို႔ အရင္လိုထူးေထြၿပီး နာက်င္မေနရေတာ့။ ျမဴးတူးစြာခုန္ေပါက္ေနသည့္ ဘယ္ဘက္ရင္အံုကို လက္နွင့္အသာဖိလိုက္ရင္း သြားစြယ္ခြၽန္ေလးေတြေပၚလာသည္အထိ ၿပံဳးရယ္ျပေနသူကို ခပ္ေရးေရးသာ ျပန္ၿပံဳးျပလိုက္သည္။

ကားကၿခံထဲကေန တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ထြက္သြားေတာ့ ေနာက္မွာက်န္ေနခဲ့သည့္ ရွင္းကို Rey မွာ ကားထဲကေန မ်က္စိတစ္ဆံုးလွည့္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ဆိုက္ထဲကိုလည္း မျဖစ္မေနသြားစရာရွိၿပီး အေရးႀကီးမီတင္တစ္ခုလည္း ရွိေနတာေၾကာင့္ Reyဆက္လွ်ံက ဆိုက္ထဲကိုသြားၿပီး ရွင္းက မီတင္တက္ဖို႔ က်န္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

" ဦးႀကီး ... ဆိုက္ထဲမသြားခင္ စုေပါင္းေရွ႕ကဆိုင္မွာ ခဏရပ္ေပးေနာ္ "

" ဟုတ္ၿပီ သား Rey "

ဒီေန႔ေတာ့ စေတာ္ဘယ္ရီေဖ်ာ္ရည္ဝယ္တိုက္မည့္ ရွင္းမပါတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘာသာဝယ္ေသာက္ရေတာ့မည္။ ရွင္းဝယ္တိုက္ေနက်ဆိုင္ေလးကို မွတ္မိေနၿပီမလို႔ ဆိုက္ထဲမသြားခင္ ဦးႀကီးကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္သည္။

𝑴𝒚 𝑹𝒆𝒚 [Completed]Where stories live. Discover now