𝑴𝒚 𝑹𝒆𝒚 [Completed]

29

[Zawgyi]

အျပင္ဘက္မွာ မိုးက႐ြာသြန္းေနဆဲ။ ေလကလည္းထန္ေနတာမလို႔ သစ္ကိုင္းေတြရဲ႕လႈပ္ခတ္သံက်ယ္က်ယ္နွင့္ မိုးသံေတြက ညပိုင္းအခ်ိန္မွာ ထြက္ေပၚေနသည္။

မ်က္ဝန္းျပာျပာမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ Reyဆက္လွ်ံေလးက ရွင္းေသာ္ခကို ခပ္ေငးေငးၾကည့္သည္။ မငိုေတာ့ေပမယ့္ မေျခာက္ေသးသည့္ မ်က္ဝန္းေအာက္က မ်က္ရည္စေတြကို ရွင္းေသာ္ခလက္မနွင့္ ဖိသုတ္ေပးလိုက္ေတာ့ အင့္ခနဲ တစ္ခ်က္ရႈိက္သည္။

" တစ္ခါေလးမူးတာ ရယ္လိုက္ငိုလိုက္နဲ႔ပါလား ခင္ဗ်ားရယ္ ... ေျပာပါဦး ... ကြၽန္ေတာ့္ Rey ေလးက ဘာေတြမ်ားျဖစ္ေနတာလဲ "

ေမာ့ၾကည့္ေနသည့္ မ်က္ဝန္းျပာေလးကို ရင္ခြင္ထဲေပြ႕ပိုက္ထားလိုက္ရင္း ငံု႔ၾကည့္ကာ အေမးစကားဆိုေတာ့ ဘာမွျပန္မေျဖပဲ ရွင္းေသာ္ခရင္ခြင္ထဲကိုသာ အတင္းတိုးဝင္သည္။

" အိပ္ေတာ့မလို႔လား ကြၽန္ေတာ့္အသည္း "

ရင္ခြင္ထဲကေခါင္းလံုးေလးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းပြတ္သပ္ေပးရင္း အေမးစကားဆိုေတာ့ ေခါင္းေလးရမ္းရွာသည္။ မၾကာခင္ေပါက္ကြဲနိုင္သည့္ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးေလးလို Reyဆက္လွ်ံက ရွင္းေသာ္ခကို လြတ္ထြက္သြားေတာ့မလိုမ်ိဳး ခါးေတြကို အတင္းဖက္တြယ္လာသည္။

" ေမးေတာ့လည္း မေျဖဘူးဗ်ာ ... ကြၽန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းေအာင္ "

" ကိုယ့္ကိုစိတ္ကုန္ . သြားမွာလား . အင့္ ~ ဟင္ "

" အဟက္ ~ "

စကားေတာင္ဆံုးေအာင္မေျပာနိုင္ခင္ ရႈိက္သံေလးက ထြက္လာျပန္တာေၾကာင့္ မေအာင့္အီနိုင္စြာရယ္မိေတာ့ ေခါင္းလံုးေလးက ရင္ခြင္ထဲကေန တိုးထြက္ျပန္ၿပီး ရွင္းေသာ္ခကို ေမာ့ၾကည့္ျပန္သည္။

ၾကည့္ပါဦး ~ မ်က္ဝန္းျပာေလးမွာ မ်က္ရည္စေလးေတြ ေဝ့သီေနျပန္ပါၿပီတဲ့ေလ။

ဂလက္စီက က်ယ္ေျပာလြန္းပါတယ္လို႔ ဘယ္သူကဆိုခဲ့ပါသလဲ။ ဒီအဆိုဟာ Reyဆက္လွ်ံေလးရဲ႕ မ်က္ဝန္းျပာေလးေတြကို မျမင္ဖူးေသးလို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ရွင္းေသာ္ခကေတာ့ ဒီက်ယ္ေျပာလွတဲ့ ဂလက္စီျပာျပာမွာ ျပန္လမ္းမရွိလမ္းေပ်ာက္ၿပီး စံုးစံုးျမဳပ္ခဲ့ရမ်ား။