Dünyanın bir çok tenhasinda
Umitsizligi besteleyen gonuller var
İnancin yitip giden girdabinda
Önemsenmemiş kimselerden feryadlar var...
Simdi bir özlem var gönüllerde
Diline mahkum yüreğine mahkum sözlerde
Cikmaz düşüncelerin cikmaz sessizliklerinde
Yorgun, harap bekleyenler var...
Tek sermayesi umut olan emek işçileri
Kaybettiğinde, yalniz kalan düşleri,
Kendinden geçmiş aynilasan kaderleri
Memleketin birinde yaşayan ölüler var...
Her mevsimde sonbahari yasarken
Değiştirilemez onlarin umutsuzluk iklimleri
Herkesi güldüren palyaço misali
Her mutlu sarkida aglatabilenler var...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİTSEM AYRILIK OLUR;KALSAM ÇÖL..
PoetrySon veda bu, Son bir kez kokumu al yüreğine, Sakla en güzel yerinde, Son bir kez bak gözlerime, Siyahına karış, kaybol en derininde, Son bir kez hisset nefesimi, Gece yine saat on iki, Dolunayı seyret, terket beni, Göm geçmişine soğuk bedenimi, Son...
