GİTSEM AYRILIK OLUR;KALSAM ÇÖL..

Çocuk

Ne zordur değil mi çocuk,

Emeklemesi bu hayatın...

Yürümesi,konuşması,anlaşılması...

Yalnız mısın be çocuk,

Semaya ulaşacak duan mı kalmadı?

Yürüyemeden düşmeyi mi öğrettiler sana?

Isınamadan üşümeyi mi sundular sana?

Hep vicdansızlar mı buldu seni?

Seni kimse sevemedi mi?

Yalnızlığa mı terkettiler seni çocuk?

Sen dünyaya gelmeden ölmeyi mi öğrettiler sana?

Kötüleri mi tanıdın hep çocuk?

Nasıl bir dünyaya doğdun sen?

Sevdiklerin var ama yok muydu?

Hiçkimse anlayamadı mı benliğini?

Tarumar mıydı hayatın?

Kadersizi miydin sen annenin?

Neydi eksik olan çocuk,

Sevmeyi yaşamadan küsmelerin mi sorgulanır oldu?

Bu kalabalık dünyada yokluğa mı karıştın?

Neyi unuttular be çocuk?

İnsanlığı mı eksikti evrenin?

Sana destanlarda anlatılanlar neredeydi?

O yüzden mi inançsız kaldın?

Acımasız mıydı bu hayat çocuk?

Ne tatlıydı senin için,

Ne sevindirebilirdi seni,

Ne güldürebilirdi ki?

Kendini farkedemedin mi çocuk?

Kendini keşfedemedin mi?

Sen niye mutsuzsun çocuk?

Sordun mu hiç kendine?

Kendin için ne yaptın?

Başkasına bel bağladığın kadar?

Ne kadar kıymet biçtin kendine?

Bahanelerin arkasındaki biçare kadar?

Ya da güçlü iraden kadar?

Hangisi sensin çocuk?

Kalbinde bulabildin mi kendini?

Direnmeyi seçebildin mi?

Ne yaptın kendine çocuk?

Ne yaptın?