Yine yeniden...

7 0 0
                                    

Ömür çiçekleri topladım geçtiğim her bahçeden,
Gözlerimin yağmuru ile süsledim onları inceden,
Düşlediğim güzel günlere verdim hayallerimden,
Yoklukta buldum tüm değerlilerimi yeniden.

Bülbül şakıyor mesela bir sabah; bestelerinin en güzelinden,
Okunmayı bekliyor kütüphanemde küs çiçeklerim
Koşmam gerekiyor hayata, bitsin diye hengamelerim,
Yeniden düşlemem gerekiyor ömür çiçeklerimi yeniden...

Yüksek ökçelerimizle gidiyor mutluluk saf benliğimizden,
Bir bülbül daha şakıyor mesela bir sabah en güzelinden,
Gürültülü hayatımızda yitip gidiyor bülbülün bestesi yeniden.
Böyle böyle gidiyor huzur elimizden!

Ömrümüzün çiçeklerine bakmamız gerek yeniden;
Ve bülbülü duymak, küs çiçeklerini unutmamak.
Yokluğun dibine vurmadan varlığı fark etmek gerek,
Durup soluklanmak gerek ve güzel hayaller kurmak gerek yine ve yeniden...

GİTSEM AYRILIK OLUR;KALSAM ÇÖL..Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin