Am I Crazy?

3.Bölüm - I Wanna Die...

Medya kaldırılıyor diye böyle koydum kb.

Bu bölümü yazarken medyadaki müziği dinledim ama Alec Benjaminin tüm şarkıları uygun dinleyebilirsiniz. Ayrıca miss wanna die şarkısıda bu bölüm için uygun kısacası sizin tercihinize bırakıyorum

Bu hikayeyi yağmurlu bir havada bu şarkıyla yazdığım için baya üzücü olabilir ama angst bitmiyor merak etmeyin :) Okuyucularımı üzmeye kıyamam ben

Kakashi : Sadece bir yarım saat daha dayan...

Sevgilim

Heryerim çok sızlıyordu, ne olduğunu bilmiyordum ama gözümü açtığım zaman etrafımın kan olduğunu yoğun kokudan anlayabiliyordum.İçimden zafer hissi yükseliyordu çünkü onca acıya rağmen gözümü açabilmiştim Naruto'yu yanlız bırakmayacaktım.Bi umut bileğimde saatim duruyordur diye baktım ama yoktu annemden bana kalan saat yoktu.. Tüm anılarım.. Hepsi yok olmuştu..Korkuyordum bedenime bakmaya bana yaptıklarına gerçi tamda görebiliyorum denemez nefes alışverişlerim yavaştı heryerim sızlıyordu ve hareket etmek sanki sırtında birkaç ton tır varmış gibi zordu ellerimi duvara bağlamışlardı ve kafamı oynatmaya zorlayarak bedenime bakmaya çalışıyordum sonunda kafamı oynatabildiğim zaman bedenime baktığımda gözlerim gördüğüm şeylere inanmakta zorluk çekiyordu.. Üstün çıplaktı çoğu yerimde derin kesikler vardı hiç durmadan kanıyordu ve soluma baktığım an birkaç torba gördüm, benim kanımı torbaya dolduruyorlardı..Bulunduğum yer ise ilk başta geldiğim odadan farklıydı

Heryer mum ışığıyla aydınlanıyordu ve ortada garip bir heykel vardı gözlerim bulanık olduğu için ne olduğunu çıkaramıyordum. Aniden kesimlerimde inanılmaz bir ağrı olduğunda ağzımdan çok sesli olmayacak şekilde ama odada olan herkesin duyabileceği tonda bi inleme çıkardım.

Canım çok yanıyordu.

Aniden odamın kapısı açıldı ve içeri pelerinli adamlardan biri geldi.

××× : Uyanmışsın ha :)

İruka : Asuma... Seni pislik

Asuma : Yalan söylemeyeceğim kanın çok lezzetliydi ki bu normal çok değerli bi kana sahipsin haha kendimi çok güçlü hissediyorum.

Konuşmakta zorluk çekiyordum çünkü hem nefes almak zordu hemde heryerim sızlıyordu.

İruka : K-Kanımı neden içiyorsun-

Cümlemi bitiremedim çünkü nefesim çok çabuk tükeniyordu

Asuma yanıma yürüyerek geldi ve elini çeneme koyup kendime bakmamı sağladı

Asuma : İruka...Senin gibi bir sanat eserini bozmak benim çok hoşuma gidiyor biliyor musun. Çünkü fazla güzelsin ve başkalarının bu güzelliği böyle görmesini istemiyorum sadece ben görmek istiyorum.

İruka : Asuma... Böyle olmamalıydı hayır b-böyle olmamalıy-

Cümlemi tamamlayamadan gözümden yaşlar akmaya başladı. Neden böyle olmak zorunda ki neden.. Sessizce gözyaşı döküyordum kalbim acıyordu, kırılmıştı buna sevgi diyebilir miydim , düşündüğümün aksine gerçek sevgi bu muydu? Herkes sevdiğine böyle mi davranıyordu?

İruka : A-Asuma.

İruka halen ağlarken Asuma tepkisiz bir şekilde İruka'nın gözüne baktı