SEVDALUK

Kavurma :)

Takvimler 23 nisan'ì gösteriyordu.Garip rüyalar görmüştüm.Rüyalara karşı takıntım vardı.Hayatımla bağlantılar kurardım .Neyseki etkisinden az buçuk kurtulup fenerbahçeli tişörtümü giymiştim .Kahvaltı yaptıktan sonra Küçükleri izlemek için yakınlardaki bir okula gidecektik Halime'yle.Yola koyulduk .Ama aklımın bir köşesinde rüyam kafamı kurcukluyordu.Minikleri pek izleyemedik.Sonuna yetişmiştik programın.Geri eve doğru yürümeye başladık .Bizim sincap hala uyuyordu.Eve geldiğimde gùn boyunca oturdum hiçbir sey yapasım yoktu.Akşam yemeğini yedikten sonra daraldığımı ve gezmeye ihtiyacìm olduğunu düşùndùm.Halime'de beni saolsun kırmayıp dışarda gezinmeye başladık.
Aman Allah'ım bana ne oluyordu?
-Halime nefes alamıyorum diye yolun ortasında bağırdığımı hatìrliyorum.Halime'nin etraftakilerden yardim istemek icin sesini yükselttiğini hayal meyal hatırlıyorum.
Yine bir kriz gecirecegimi sezmiştim.Rüyam çıkìyordu sanki.
Halime'nin yardımıyla az da olsa kendime gelmiş eve kadar yürüyebilmiştim.Eve geldiğimizde Sincap anlamsìz gözlerle bana bakıyordu.Anlamìşlardı onlarda bu işin sonu hastanede biteceğini derken kendimi iyice kaybettim .Nefes alamıyordum.Aklìma gelebilecek her kòtü ihtimali dùşùndüm.Bana birsey olursa ailemin perişanliğını arkadaşlarimin bensiz ne yapacaklarını...
Kendimde değildim.Abdest almak istemiştim.Sonra fenalaşmıştım yerdeydim.Beni yere yatırmışlar.Nedenini òğrenmeye calìşıyorlar beni üzen şeyin derken.Bùtün apartman başìma toplanmìş.Gözlerimi açamıyordum.titriyordum,ağlıyordum.Bir ara cebimdeki telefonun çaldığını hissetmiştim.Cebimden alınan telefonla konuşuyorlardı.Sanırım Haki'ydi.En sevdiğim Hocamdı Haki .Asıl adı Halil di ama biz Haki derdik .Sonrasıni pek hatırlamıyorum .Ambulans çağıralìm deyince hayır anlamında başımì sallamaya çalìşiyordum.Gitmek istemiyordum.Çenemi tutuyorlardì dilimi kopartmayayım diye.Çenem titriyordu.Bir ara
Azra ağlama artık.Yapma böyle diye bir ses duydum.
Haki gelmişti.Gözlerimi açamadım bile .Hala ağlıyor titriyordum sonra kolumda bir acì hissettim.Alışkımdın bu acıya ambulans gelmişti anlaşılan damar yolu bulmaya çalışıyorlardı.Ama bir tedirginlik seziyordum ortamdan.Herkesi dışarı çıkarmışlardı.daha rahat nefes alabiliyordum.Derken hastaneye götüreceklerdi.Etrafta nüfus cuzdanimi ariyorlar.Onlara nerde olduklarini gostermeye calissamda hala kendimde degildim.Kolum bunda niye daha fazla acıyordu.Allah'ım yardım et bana .Ya al canımı yada daha fazla çekmiyim bu acıyı.Gözlerimi açmaya çalişiyordum bir ara actigimda merdivenlerden beni indiriyorlardı .Sedyedeydim anlaşılan.Bana bakan garip yüzleri daha fazla göremiyordum .Yine kapandı gozlerim .Sonrasini bende hatırlamıyorum.Gözlerimi açtığımda ambulansın içindeydim .Hala kolumu delmeye calısiyorlardi.oysa RÜYA sanmistim ben her seyi.Daha evin önundeydik ambulansın küçük camlarından anlaşılıyordu.Kim bilir Berna ne kadar korkmuştu ya Halime ne kadar üzülmüştü.Ailem bilse mesafeleri nasıl kat edip yanıma gelecekti?
Kendimi òlüme teslim etmek istemiyordum.
Derken yine kolumda bir acı .Damar bulamıyorlardı.Şekerim düşmùş.Serum takamıyorlarmış.Tir tir titriyordum..Ambulans'ta yalnızdım .Gòzlerim bi tanıdìk ariyordu Kurtarin beni dercesine .Sonra ambulans haraket etmişti.Çok hızlı süruyorlardi.
Yanimdaki sari yelekli adamlar bana yemek yemedin mi diye sormuslardi?
-yedim diye cevap verdim derken
Ahhh diye bagirdim ambulans sarsiyordu kolumun uzerine dogru yuklenmistim.Cok aciyordu.
Yavas sür hasta sarsılıyor deyince yavaşlamisti ambulans.
-Sari yeleklilerden birisi Fenerlisin anlaşılan dedi
-Evet diye karsilik verdim.
-Senle anlasamayacagiz anlasilan  bende galatasarayliyim dedi.
Sonra ambulans durmus beni ayaga kaldirmislardi.kapiyi actiklarinda tekerlekli sandalye ve yaninda Sincap'la Haki beni bekliyorlardi.Tekerlekli sandalyeye bindirmişlerdi.Hastaneye giriste Haki kayit islemlerimi yaptirirken Berna'da beni sedyeye yatirmisti.Serum takmayı becerememıslerdi.Yine deliyorlardı.Yine bulamıyorlardı .Artık dayanamiyordum.10 delik saydım .Hala deliyorlar 16 delikte elimin ustunden girmeyi basarmislardi.Ama oyle cok acidiki Haki'nin yaninda aglamamak icin kendimi zor tutmustum ama ağlamıştım.Haki beni güldurmek icin neler anlatiyor neler....Hastane ortami cok havasizdi ve trafik kazasi geciren yararilarla doluydu.Berna'yla Haki nöbetleşe başımı bekliyor biri beklerken diğeri hava almaya dışarı çıkıyordu.Bir bucuk saattir.Serum bitmek uzereydi.üşüyordum ama.Haki bana telefonunu vermiş eğlenmem için uygulamalar açıyordu.Halime haricimdeki arayanları açmıyordu Berna.
Oktay'da aramisti.Ama acmamistik.Meraklandirmak istemiyorduk kimseyi.Serum da bitmişti.Doktor  Haki'ye yemek yememi soylemis.Haki Sincap ve ben Toyota'ya binmiştik.gecenin bir yarısı Haki lokanta arıyordu.Sonunda bir yer buldu ve arabayı park etti yol boyunca Sıla :)şarkıları dinlemiştik.Kavurma:)) yemistik.Ben biraz nazlanarak yiyordum. kollarim cok aciyordu.Ama kavurma cok lezzetliydi.Yemekten sonra Haki bizi eve birakti.Halime koşturarak bana sarıldi.
Gözlerim dolmustu.
-Ben sizi hiç bırakır mıyım ?
dedim

Sonra bir koluma Sincap birkoluma Halime girip bana yatağıma kadar eşlik ettiler.Günün yorgunluğu ve kollarımın acısına dayanamayıp uykuya dalmıştım...

Varmı hikayeden memnun kalmayan...yorumlarınızı bekliyorum