Revenge Love ⚡✔️

02 ♡ කැලේ මැදින්....

තුන්දෙනාම තම තමන්ගේ අත් පටලවගෙන කැලේ මැදින් වේගයෙන් දුවන්න පටන් ගත්තා...ඒ අතරේ වෘකයෝ පන්නන්න ගත්තේ වියරුවෙන් වගේ....

එක දිගට කැලේ ඇතුලට ඇතුලට දුවගෙන ගිය තුන්දෙනාට තේරුණේ තමන් කැලේ මැද අතරමං වී ඇති සෙයක්...වෘකයෝ තමන්ගේ පස්සේ එන එක නැවතුන නිසා ඔවුන්ට හිතුනේ වෘකයන්ට ඔවුන්ව මග ඇරෙන්නට ඇතිය කියාය....

"අපිව මග ඇරුණා නේද?.."

මින්ජි එතන ගහක් මුල හිද ගන්න ගමන් කිව්වා....

"මං හිතන්නේ ඔව්..."

සේහි එය අනුමත කලා...

"මට නම් තව දුවන්න බෑ...මගේ කකුල්වලට පණ නෑ.."

යුන්ජිත් මින්ජි ඉද ගත්තු තැනින්ම ඉදගන්න ගමන් කිව්වා...

ඒ කොහොම උනත් යුවතියන් තිදෙනාගේ ඉව පස්සේ ආපු වෘකයන්ට ආපහු තිදෙනාව හොයාගන්න පුලුවන් උනා...

එතනට ළං වුනු වෘකයන් හතරදෙනා කෑගහන ගමන් එතනට පැන්නේ තුන්දෙනාගේ නිගමනයන් වැරදි බව පසක් කරමින්...

බයෙන් ගැහි ගැහි හිටපු තුන්දෙනා ආපහු දුවන්න පටන් ගත්තා...ඒ අතරේ එකටම දුවපු තුන්දෙනාට තුන්දෙනාවම මග ඇරුණේ අවාසනාවන්ත විදිහට....

මින්ජිගේ පිටුපසින් වෘකයෙක් පන්නන්න ගත්තේ මින්ජිව තවත් බය කරමින්...ඇය යුන්ජිගේ නිවුන් සහෝදරිය වුවත් මින්ජිගේ ගතිගුන පොඩි ළමයෙක්ගේ වගේ...ඒ නිසා මින්ජි ගොඩාක් බය වුනත් කොහොමහරි දිව්වා...

එක දිගට දුවගෙන ගිය මින්ජිට කලන්තයක් එන්න වගේ ආවා...ඒත් ඒක ගනන් නොගෙන දිව්වේ තමන් පස්සේ එලවන වෘකයා දිහා බලන ගමන්...

ටිකක් ඇතුලට යනකොට මින්ජි දැක්කේ තවත් ගම්මානයක්...ජීවිතේ බේරගන්න මින්ජි ගම්මානෙට ඇතුලු වුනත් ඇයට තවත් ඇවිදගන්න පණක් තිබුනේ නෑ...එයා එකපාරටම බිම ඇදගෙන වැටුනා...

"අනේ දෙවියනේ......"

මින්ජිට ඇහුනා කවුරුහරි එයා පැත්තට ඇවිත් එයාගේ ඔලුව උකුලකින් තියාගන්නවා...

"සේ-සේහි, යුන්ජී බේ-බේරගන්න...."

එහෙම කිව්ව මින්ජි එකපාරටම කලන්තේ දැම්මා...