Revenge Love ⚡✔️

10 ♡ පීඩනය....

Minji's View
Author POV

"ආහ්...ළමයි...අදත් හැමෝම කැලෑවට යන්න ඕනි හවස...හැමෝම රෝහලේ බෙහෙත්වල අඩුපාඩු බලලා ගේන්න ඕනි ඒවා ලැයිස්තු කරලා කට්ටියත් එක්ක බෙදාගෙන ඒවා සම්පූර්ණ කරන්න ඕනි...තේරුණාද?"

"දේ සොසෙන්ග්නිම්..."

වෛද්‍ය ශිෂ්‍යයන් පුහුණු කරන ගුරුවරයෙක් වගේම වෛද්‍යවරයෙක් වුනු කන්ග් සෝමින් එහෙම කියද්දී හැම ශිෂ්‍යයෙක්ම එක හඩින් උත්තර දුන්නා...

මේ වැඩෙන් නම් ගොඩක්ම සතුටු වුනේ මින්ජි...මොකද ඉතින් රෝහලෙන් ටික වෙලාවකට හරි එලියට යන්න හම්බවෙනවනේ...

ඔන්නිලා බෙහෙත් පැල එකතු කරද්දී යොදොන්ග්සෙන්ග් කැලේ වටේම ඇවිද ඇවිද ඉන්නවා ඔන්නිලටත් වද දිදී...🤣

"ආරස්සෝ...අදට මගේ කාලච්ඡේදය ඉවරයි...එහෙනම් ඉක්මනට ඔයාලට භාර දීලා තියෙන ශාලාවන්වලට ගිහින් ඉන්න රෝගීන් පරීක්ෂා කරලා අවශ්‍ය ප්‍රතිකාර කරන්න...ඔයාලට යන්න පුලුවන්..."

සෝමින් එහෙම කියලා තමන් ඉන්න තැනින් නැගිට්ටේ අනිත් හැමෝමත් නැගිටිද්දී...

"අනේව්...ඉක්මනට යමු..."

මින්ජි එහෙම කියන ගමන් ඔන්නිලා දෙන්නත් ඇදගෙන තමන්ගේ ශාලාවට ගියා...

"යාහ්...මින්ජියා...ඔයාට මොකද ඔච්චර හදිස්සිය කැලේට යන්න"

යුන්ජි ඒ විදිහට ඇහුවේ මූනත් නරක් කරගන්න ගමන්...

"නිකන් නිකන්...මං ඉතින් කොහොමත් ඒ පැත්තට ආසයි කියලා දන්නවනේ..."

"ආපෝ ඔව් ඔව්..."

"හරි ඔන්නිලා...එහෙනම් වැඩ පටන් ගමු..."

මින්ජි එහෙම කියන ගමන් අවශ්‍ය බඩුත් සූදානම් කරගෙන රෝගීන්ට ප්‍රතිකාර කරන්න ගත්තේ අනිත් දෙන්නත් මින්ජිට හිනාවෙන අතරේ...

==========================

Taehyung's View
Author POV

"ටේ...උබට හොදටම විශ්වාසද මේ කරන්න යන වැඩේ ගැන..."

ටේ තමන්ට අවශ්‍ය දේත් අරගෙන එලියට එන අතරේ ජන්ග්කුක් ආයෙමත් ටේහ්‍යුන්ගෙන් ඇහුවා...

ඇත්තටම මේ වෙන දේවල් එක්ක ජන්ග්කුක්ට තිබ්බේ ලොකු බයක්...කිසිම දේකට, කිසිම කෙනෙකුට බය නොවුනු...ඕනිම දෙයක් කරන්න දෙපාරක් නොහිතන හිතුවක්කාර කුක් අද දවසට තුන්වෙනි වතාවටත් ටේහ්‍යුන්ගෙන් ඒ විදිහට ඇහුවා...