II. Kraina snów

27 2 1
                                    

   Znowu w domuSłyszysz szelest wody, i śpiew ptaków

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

   Znowu w domu
Słyszysz szelest wody, i śpiew ptaków. Otwierasz oczy i znów widzisz twoje miejsce. Powoli wstajesz i cieszysz się widokiem lasu wróżek. Czeka już na ciebie twój wierny przyjaciel królik Koralik.

 Czeka już na ciebie twój wierny przyjaciel królik Koralik

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

  -Koralik! Wróciłam. - Powiedziałaś radośnie do króliczka. - Jak się czujesz? Musimy wrócić do miasteczka. Pewnie Eliza upiekła chleb musimy go skosztować.

Poszliście w stronę miasta. Słońce świeciło bardzo jasno, drzewa lekko kołysały się a liście miło szeleściły. Nie mogłaś się doczekać aż zobaczysz resztę mieszkańców. Eliza była twoją sąsiadka ale również przyjaciółką. Zawsze chodziłyście nad jezioro, tam pływałyście kajakami i robiłyście pikniki.
Widzisz już budynki, zaczynasz biec. Skręcasz w lewo ale na kogoś wpadasz.
To człowiek? Zdziwiłaś się bo nie ma tu innych ludzi oprócz ciebie. Reszta to myszki, króliki, koty i inne urocze zwierzaki.

Podnosisz się i otrzepujesz spódniczkę. Patrzysz w dół na leżąca na ziemi dziewczynę. Jest to urocza niska blondynka, jej policzki są pokryte piegami i różowymi rumieńcami. Na sobie ma śliczną sukienkę o której nie jedna by marzyła. Podajesz jej rękę żeby pomóc jej wstać.

- Hej jak masz na imię? - Zaczęłaś rozmowę z nieznaną ci jeszcze dziewczyną

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.


- Hej jak masz na imię? - Zaczęłaś rozmowę z nieznaną ci jeszcze dziewczyną.

- O dziękuję, mam na imię Rozalia. A jak ciebie zwą? - odpowiedziała z uśmiechem na twarzy.

Uciekaj KróliczkuOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz