Gloria ucieka w świat snu żeby zapomnieć o smutnym świecie. Lecz poznaje kogoś, kto jej to uniemożliwi. Sprawi że jej życie zmieni barwy lecz nie da się stwierdzić czy zrobi to w dobrą czy złą stronę.
Stałyście na pustym korytarzu nadal nie wiedząc co jest nie tak. Ręce Rozalii zaczęły się trząść z nerwów.
-Już się zaczęła lekcja, lepiej już chodźmy bo się spóźnimy. - Powiedziałaś cicho. -Dobrze... -Spróbujemy to wyjaśnić na następnej przerwie, okej? -Okej
Szybko wbiegłyście po schodach na drugie piętro i skręciłyście w stronę klasy. Nauczyciel był już w klasie i sprawdzał obecność.
-Gloria spóźnienie, a ty to kto? -Jestem Rozalia, od dziś chodzę tu do klasy. Gloria oprowadzała mnie po szkole. - Odpowiedziała panu Ryszardowi. -Właśnie! Przepraszamy za spóźnienie. - Powiedziałaś do zdenerwowanego nauczyciela. -No dobrze ale proszę się już nie spóźniać na moje lekcję. -Dobrze, dziękujemy!- Odpowiedziałyście w tym samym czasie.
Usiadłaś na swoim miejscu. Niespodziewanie Rozalia usiadła obok ciebie. Postanowiłaś to zignorować bo Roza wydaje się być naprawdę fajna. Wyjełaś książki i zeszyt. Lekcja była strasznie nudna i już ciekawsze było patrzenie się na ludzi stojących na ulicy. Nauczyciel kilka razy zwrócił ci uwagę żebyś uważała na lekcji bo potem nie będziesz wiedzieć tego.
Na drugiej przerwie Szybko wyszłaś z sali. Nienawidzisz lekcji z tym nauczycielem. -Gloria! -Tak? -Co tak szybko uciekłaś z tej klasy? Zapomniałaś o mnie?- Zapytała Roza -Ojej, przepraszam! Zamyśliłam się. -Nic się nie stało. -Dobra, chodź!
Usiadłyście i zaczęłyście omawiać cały sen z każdej perspektywy. Nawet to nie sprawiło że znalazłyście odpowiedź na wasze pytanie. Jedyną odpowiedzią która miała jakikolwiek sens była ta że to tylko przypadek i miałyście wspólny sen. Postanowiłyście że odpuścicie sobie to i gdy sytuacja się powtórzy wtedy zaczniecie się tym bardziej interesować.
18:21 Nie mogłaś przestać myśleć o niej. Cały czas widziałaś jej twarz w swoich myślach. Czułaś że może być to naprawdę dobra przyjaciółka. Nigdy nie miałaś prawdziwej przyjaciółki. Gdy miałaś 9 level poznałaś pewną dziewczynę, lecz była ona bardzo toksyczna i zniszczyła cię. Po tylu latach nadal nie mogłaś o tym zapomnieć. Chciałaś, ale nie mogłaś. Przez tą znajomość nie miałaś odwagi znaleźć kogoś kto by cię uszczęśliwił nawet w tych 5%. Jedynie Eliza i Koralik byli twoimi przyjaciółmi, ale oni zostali stworzeni przez twoją wyobraźnię, nie są prawdziwi. Przez tą myśl zachciało ci się płakać. Czasami zapominasz że tamten świat jest tylko snem.
20:03 Ekran twojego telefonu zaświecił się. Przyszło ci powiadomienie z Messengera.
Rozalia: No to do zobaczenia w śnie!^^
Nie wiedziałaś co jej odpisać więc napisałaś haha! Dobranoc. Wzięłaś ładowarkę i podłączyłaś ją do kontaktu. Poszłaś szykować się już do snu. Chciałaś już jak najbardziej zobaczyć Elizę i przekonać się czy znów będzie tam Rozalia.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
