He's the One for Me(EXO FF) #WATTYs2015 (on major editing)

CHAPTER 16 part 2

***

PART II

It's almost three days after the day were I was kidnapped. Yeah! A fucking three days but still I always remember it. It doesn't slept my mind. The day I remember everything about my past, my childhood memories which was lost for years. I don't know if I be thankful or what. Pero siguro ganun talaga ang buhay. Kung makalimutan mo ang isang bagay o pangyayari darating ang time na maaalala mo pa din ito. Siguro nagkataon lang na sa ganung paraan ko ito naalala.

Everything is back to its place. When my parents know about what happened they fly right away to meet me. At first Hindi ko maiwasang magtampo sa kanila. Sinong Hindi? Pero they explain everything to me and I understand their intension. Maybe because they surely love me that's why they didn't bother to make me remember it.

About Marcos, well we are now back to friends although sometimes it's really akward dahil sa tagal ng panahon ay ngayon lang kami nagkita at nagusap ulit. He also tell me his story after the day that I didn't remember him. He and his sister lived in America doon sila nag start ng panibagong buhay , gamit ang pera ng namayapa nilang magulang. I cried when I heard his story na kailangan pa din niyang mag trabaho habang nag-aaral dahil Hindi pa din sapat ang pera para sa kanilang dalawa ng kapatid niya. And did I say na malapit na siyang grumaduate sa college? Yeah his a freaking genius. Accelerated siya sa mga subjects niya kaya mas napadali ang pagaaral niya sa high school. 2 years ago ng umuwi sila dito sa pilipinas ng sister niya.

And speaking of his sister? What a coincidence nga naman. Nang makita ko ang sister niya my jaw almost drop dahil nag-aaral lang kami sa isang school and na meet ko na ang sister niya ng Hindi ko alam. Hahaha. Nakakalito diba? Well do you remember Ella? The girl I meet at my first day, yung pinagtanongan ko dati? Well siya yun. Kaya nga nung nagkita kami ay nagkapalagayang loob agad kami. She's a cheerful kid at hindi mo mapapansin na close na agad kayo. There's no akwardness when your with her.

"Chan..are you still there?"

"Ah-Ah yes.." Sagot ko marinig ko ang boses ni Mae sa kabilang linya.

"Papasok kana bukas,right?" Tanong nito.

"Yup.." Sagot ko. Kahit na ayaw pa nila Inay na pumasok ako ay wala naman silang magagawa dahil una sa lahat gustong gusto ko na dahil naboboryo na ako dito sa bahay. And pangalawa kaalis lang nila dahil may launch daw silang dadaluhan then my meeting pa si Itay sa Macau para sa bago nilang business while si Inay any may fashion event sa Korea. Wow! Busy sila diba.

Ang isa lang na pinoproblema ko ay si Lola. She's so tight. Lahat na lang ng bawal ayaw niyang ipagawa sa akin. Baka daw may fracture pa ako. Kahit nga pagbaba ko ng hagdan kailangan pa akong tulungan ng maid. Nagmumukha tuloy akong baldado. Like right now naiinis ako dahil hindi ako pweding lumabas unless my bodyguards at yaya na nakabuntot sa akin kaya ito ako ngayon nililibang ang sarili ko sa pakikipagusap kay Mae. Nasa school ito ngayon pero since lunch break na kaya nakausap ko ito.

'Oo na, kakain na diba?'

'Good, make it faster..'

'Wow..demanding lang?'

'Of course..your so slow when eating.'

'Eh kasi nga pinagmamasdan kita..'

Napakunot noo ako ng makarinig ako ng mukhang nag aaway mula sa kabilang linya.

"Who's that?" Tanong ko.

"Who else? Ide si Chanyeol at Chelsea, they surely love each other."

'Shut up!.' Narinig kong sabay na sabi nila. Napatawa na lang ako. Minsan talaga iniisip ko na may something sa kanilang dalawa dahil lagi silang nag-aaway at laging nagbabarahan sa isa't-isa. I hope someday matauhan sila.