Silent Cry / HyunMin

5

Yine erken kalktım

Güneş daha uyanmaya tenezzül etmemişken , ben her zamanki gibi erken kalktım

Gözlerimden uyku akıyordu

Yatsam tekrar uyurdum

Ve buna ihtiyacım vardı

Ama  kendime yasaklar koymak,kendimi kısıtlamak, kendime eziyet etmek beni iyi hissettiriyordu

Belki de kendime karşı koyabilirsem güçlü olduğumu zannediyordum

Ama öyle değildi

Ben bile kendime eziyet ederken niye başkalarının duracağını zannediyordum ki

Gözlerimin altı her zamanki gibi koyuydu

Ama onları gizlemeye çalışmıyordum

Zaten yaklaşık 8 yıldır gözaltlarım mordu, son 3 senedir çok fazla ağlamaya başladığım için daha fazla morlaşmıştı tabiki ,bu yüzden kimse içten içe öldüğümü farketmiyordu

Kendime bakarken gözlerimi farkettim

Bir zamanlar gözlerim bedenimde ki en sevdiğim şeydi

Eskiden hayat doluydu

Gözlerime baktığınızda istemsizce gülümserdiniz

Şimdi...

Şimdi gözlerime bakınca gülümseyemiyorum

Eski Hyunjin'i göremiyordum

O hayat enerjisini veren parlaklığı göremiyordum

Artık kırgınlık,bıkmışlık,sadece etrafındakilerle değil kendiyle de savaş veren bir Hyunjin görüyordum

İnsanları artık eskisi gibi güldüremiyordum

Gereksiz şeylere gülmeye başlamıştım

Ama içten içe ağlıyordum

Eskiden uzun uzun kahkaha atan Hyunjin şimdi 1 saniye bile sürmeyen kahkalar atıyordu

Tabi ne kadar kahkaha denilebilirse

Çok merak ediyorum eski Hyunjin her şeyin farkında olsaydı yine de güler miydi?

..............................................................................................................................................................

Mutlu ve skz'li günler geçirin stayy