Silent Cry / HyunMin

7

04.00'da çalan alarmım ile uyandım

Dersimin başına geçmem lazımdı ama sadece ağlamak istiyordum

Gece yatmadan önce ağladığım için gözlerim ağrıyordu

Dün akşam olanları düşündüm

Ve kendimden nefret ettim

Flashback Dün akşam

Kitaplıktan yarın okula götüreceğim kitaplarımı almaya çalışıyorum ama dikkatimi başka bir şey çekiyor.

Halı.

Evet, halı

Ellerimi yine istemsizce halıya götürüp elimle bir ters bir düz yaptğımda rahatladığımı hissediyorum.

Bazılarının kendine özgü meditasyon şekilleri vardır.Benim ki de buydu.

Ama rahatlık uzun sürmedi annem sağolsun.

''HYUNJİN YİNE Mİ HALIYLA OYNUYORSUN!!!!HASTALIK OLDU SENDE HASTALIK!NE ZAMAN BİTECEK BU HUYUN!!''

ve beni omuzlarımdan çekerek ayağa kaldırdı.

Oysa ki ona söylemiştim 'bunu yapınca rahatlıyorum' diye 

O ise 'insan böyle rahatlar mı be' demişti.

Eğer bir şey onun fikri değilse bu yanlıştı

O şey onu rahatlatamıyorsa kimse rahatlayamazdı

Annemin düşüncesine uygun olmayan şeyler hastalıktı.

Ve biri ondan yavaşsa o yavaştı

Yavaş olmamak için onun hızına yetişmem gerkiyordu ki ben arkadaş grubunda ki en hızlı kişiydim ama anneme göre kaplumbağanın teki...

''SANA KAÇ KERE SÖYLEYECEĞİM ! HIZLI OLACAKSIN , HIZLI!!!ŞİMDİ NİYE AĞLIYORSUN!!''

Bağırmaya karşı o kadar hassastım ki hemen gözlerim doluyordu

Çünkü küçüklüğümden beri bu bağırmaları, kızmaları işitiyordum.

Ağlamakta ancak o döverse, düşersem ya da canım acırsa ağlayabilirmişim.

Bir bağırtıyla ağlanmazmış.

Ama anne farkında değil misin bu bir bağırtı değil ya da beni kaç kez düşürdüğünü , kalbimin acıdığının farkında değil misin??

Her şeyime bu kadar karışmak zorunda mısın?

Sen demiyor musun babam bana üniversite okutturmadı, bana karıştı,üniversiteye gidemedim diye

Ailen senin yerine kararlar verdiği için kötü hisseden sen değil misin?

Ama pardon, sen benim hayatım hakkında doğru(!) kararlar veriyorsun onlar yanlış kararlar veriyordu .Bu yüzden ikisi aynı şey değil.

Babam sana 'senin başını ne zaman belaya sokmadı ki' diyor dedem hakkında.

Ama bilmiyorsunuz sizin onlardan bir farkınız yok!

Anlatmaya çalışınca da 'senden mi öğrenicez ? Kaç yıllık tecrübemiz var bizim' diye tersleyip susturuyorsunuz.

Kitaplarımı alıp ve annemi cevapsız bırakıp çantamın yanına gittim.

''BAK ŞİMDİ DE ORADAKİ HALIYLA OYNAYACAK!''

Sen benim halı takıntıma(!) niye bu kadar takıntılısın ki?

Kapıyı açıp yanıma geldi ve

''HYUNJİN KAÇ DEFA SÖYLEYECEĞİM KİTAPLARI PİJAMANA SÜRME BAŞKA YERLERE SÜRME DİYE!! HEP PİSLENDİ BAK ŞİMDİ!OKULDAN GETİRDİN BU PİS KİTAPALRINI''

Çünkü hemen bir yere koyunca kitaplarda ki tüm pislik oraya geçiyordu di mi anne?

Zaten biz okulda da çöp konteynerinin içinde ders işliyorduk.

Sessiz kaldım ,ses çıkartırsam daha fazlalarını duyardım.Bu yüzden sessiz kaldım.

''Ben yatıyorum anne.İyi geceler''

''Bak  Chan görüyor musun , takmıyo beni köpek!''

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Yatağıma yatmış sessizce ağlıyordum.

Gözlerimi kapatmış uyumama bir saniye bile kalmadan yüzümde bir el hissettim.

Annem yanağımı okşuyordu??

İşte dinmeye başlayan ağlamam tekrar şiddetlendi ama kontrol altına aldım ağlamamı.İnsan ağladıkça bunu da yapabiliyordu.

''Üzgünüm, Hyunjin .Sadece ilerlemesini istemediğimden kızdım.''

Ve ona sarıldım.

Uzun zaman sonra ilk defa ona içten sarılmıştım.

Uzun zamandır hissetmediğm hissi hissettim .

Anne şefkati.

Ve gitti...

Acaba halı takıntımın(!) ilerlemesi mi yoksa bir kaç gün önce aramızda geçen benim soğukluğum mu?

Flashback end

Nefret ettim kendimden

O sıcaklığı özlediğim için...

İlerlemesinin korktuğu şeyin soğukluğum olmasını dilediğim için...

Beni bu hale getiren anneme sarıldığım için...

Nasıl oluyorda ben onun yarattığı enkazın altında ona sarılıyordum,ona tutunuyordum...

 Ölmemi istememe sebep olan kişiye nasıl bunları hissediyordum...

Ama biliyorum bu anı tekrar yaşamayacağım

Tekrar kendimi onun kollarına vermeyeceğim

Beni uçuruma sürükleyen ve hiçbir yardımı olmayan kişiye bunları hissetmicektim

Sadece birine sarılmaya ihtiyacım var ama o kişi annem değil

Annem doğru kişi değil

Sadece doğru kişiyi daha bulamadığım için böyle oluyor

Ama yine de doğru kişiyi bulamayacak olsam da sana tekrar sarılmayacağım anne 

............................................................................................................................................................