Flashback
Hyunjin Anaokulundayken
'Bir kıza benziyorsun Hyunjin.Bence sen erkek değilsin, kızsın. Baksana uzun saçların var .Erkeklerin saçları uzun olmaz ki '
Günlük rutin gibiydi ... Her gün bu sözleri duyardım arkadaşlarımdan(!) ,abimden
Arkadaş?? Pardon, sınıfın eziğiydim sadece bir arkadaşım vardı onunla da çok eğlenemezdim. Diğerleri tarafından hep dışlanırdım. Beni oyunlarına almaz ,beni yanında istemezlerdi. Yemekhanede sadece 2 tane mavi koltuk vardı ve ben çok istesem de asla oturamazdım. Neden ? Çünkü popüler kişiler oturacak .Böyle şeyler söylemek dışında kimse benimle düzgün konuşmazdı bile.
'Hiçte bile yaa. Ben ERKEĞİM!!'
Gitti...
Beni sinir edip gitti...
Beni üzüp gitti...
Ama alıştım
Dedim ya günlük rutin gibi diye
Bir de eve gidince aynı şeyleri abimden duyup aynı şekilde karşılık verecektim.
Kırılmamış gibi yapacaktım.
Sonrasında??
Annemin yanına gidip 'Anne ben kızmıyım?Kız gibi görünüyorum' diyecektim
Annemde sabır dileyip' kaç kere diyeceğim' gibi şeyler söyleyip bana kızacaktı
Bende annem bana kızdığı için üzülüp susacaktım
Her zamanki gibi...
................................................................................................................................................................
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Silent Cry / HyunMin
Fanfictionsilenttcry Sessiz odanın ışıklarını söndürmenin ardından ışıl ışıl gülümseyen sen soluyorsun usulca [İletildi 04.00] [Görüldü 04.01]