Derin internet üzerinden kendi kendine açtığı sayfasında paylaştığı dergi sayesinde kısa süre içinde tanınan bir grafik tasarımcı olmuştur ve milyonlarca takipçiye ulaşmıştır. Şimdi ise hayatının onu sürüklediği yeni yolunda yeni bir maceraya adım...
Uzun bir bölümle karşı karşıyayız... Bu bölümü bitirin ve milyarlarca yıl sonra gelecek o efsane bölüm için geriye doğru saymaya başlayın jakajdjd
şaka şaka siz okuduğunuzu belli edin mesela bol vote ve yorum atın hop yarın yeni bölüm kfkdjs
bu da şakaydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6. Bölüm: Yeşil *Kalbine girmeme izin veriyormuşsun gibi hissettim. Bu bana her şeyi unutturdu.*
"Nasıl yani?" diye gülerek sorduğunda bir yandan kaşlarını çatmıştı.
"Basbayağı. Elindeki derginin sahibiyle konuşuyorsun." Gözlerini benden alıp elindeki dergiye çevirdiğinde kaşları hala çatıktı.
"Ben dün setteyken birkaç kişinin sohbetine kulak misafiri oldum. Değişik bir isimden bahsediyorlardı, Beyaz Gölge'den. Derginin isminin bu olabileceğini hiç tahmin etmemiştim."
"Evet, bir dergi için adı fazla ağır. Ama tam olarak istediğim gibi."
Eliyle dergiyi işaret edip bana döndüğünde, "Yani bu dergi gerçekten senin..." diye konuştu şaşkınlığını belli ederek.
"Bu, derginin ilk basımı. Her zaman ilk basım bana gelir... Yani bu dergiyi şu anda bu evden başka hiçbir yerde bulamazsın..."
Kavisli kaşları parlayan irislerinin üzerinde edayla çatıldı. Yeşilleri bana bir şeyler söylemek istercesine gözlerime odaklıydı.
"Orada çekim yapılırken duyduğum bir şey daha var... Su Alaca diye bir isim geçti diyalogların arasında. Bu derginin sahibiymiş."
"Öyle mi?" Sahte bir şekilde kaşlarımı kaldırıp şaşırmış gibi yaptım.
"Bana ismini bilerek yanlış söylemediysen eğer senin adın Derin... Yanlış mıyım?" Elimi ona doğru sıkması için uzattım.
"İki ismim var... Tanıştığımıza memnun oldum." dedim gülerken, onunla ikinci kez tanışma sahnesini yaşayarak.
Gözleri parlayıp dudakları kıvrıldığında, "Temastan hoşlanmıyorsun sanıyordum..." dedi ve elini uzatıp elimi tuttuktan sonra ekledi. "Su Alaca."
Bir daha söyle...
Neyi?
İsmini bir daha söylemesini iste...
"Tekrar söyler..." Hemen kendimi toparlayıp elimi onun elinden ayırdım. "Dalgınlığıma geldi."
Bu saçmalıkta neyin nesiydi?
Bakışlarının haylazca baktığını ve dalgınlığımı yakaladığına sevindiğini görür gibi olmuştum. Farkettirmemek için hemen çeki düzen verdi kendine.
Kafamın içinde bambaşka bir şey yaşıyordum ve bunu az kalsın ona hissettiriyordum.
Salak değilse yarım bıraktığın cümlenin son kelimesini tahmin etmiştir zaten.
