Derin internet üzerinden kendi kendine açtığı sayfasında paylaştığı dergi sayesinde kısa süre içinde tanınan bir grafik tasarımcı olmuştur ve milyonlarca takipçiye ulaşmıştır. Şimdi ise hayatının onu sürüklediği yeni yolunda yeni bir maceraya adım...
Parmaklarınızı ısıtın çünkü vote ve yoruma boğacağınız bir bölüm geldiiiii!
Bölüm şarkımızı dinleyerek bu güzel bölümü kafanızda daha iyi canlandırabilirsiniz!
Bölüm şarkısı: Ansel Elgort - Thief
İyi okumalar! ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5. Bölüm: "Sisli Duygular" *Birisi sana en son ne zaman anlamlı hissettirdi?*
Gözlerimi bir hışımla açtım. Kalbim deli gibi çarpıyor, gördüklerimin ve duyduklarımın etkisini sindirmeye çalışıyordum. Bu gördüğüm şey bir rüya olamayacak kadar tehdit içeriyordu. Fragman gibi bir şey olmalıydı bu rüyanın bana hissettikleri. Yaşacaklarımın özetini içeriyor ve beni bir filmin içine çekiyor gibi hissediyordum.
"İyice kafayı yedin. Bu sadece bir rüya, doğruluk payı bile yok." diye mırıldandım kendi kendime, kendimi inandırmaya çalışarak. Sesimi ben bile duyamamıştım.
Gözlerimi uzun süredir tuttuğum loş ışığın vurduğu tavandan çekip yan tarafıma çevirdim. Başım ağrıyordu. Elimi alnıma götürüp sıvazlıyordum ki alnımdaki ıslak bezi yeni yeni fark ediyordum. Yanağımdan süzülen suları elimin tersiyle silip alnımdaki bezi komidinin üzerine bıraktım. Uyurken ateşim mi çıkmıştı? Yine Koray'a iş çıkartmıştım anlaşılan.
Başım ağrıyordu, halsizdim ama çokta kötü değildim. Sol elimi yatağa koyup destek aldım ve oturur pozisyona geldim. Saat kaçtı? Hava kararmış olmalıydı. Bu kadar uzun süre uyumuş olamazdım. Başım o kadar ağrıyordu ki ellerimi yüzüme kapatıp sanki ağrısı geçecekmiş gibi birkaç dakika öylece bekledim. Gördüğüm rüya kafamı karıştırmıştı. Onun verdiği etkiyle zihnimin bulanık olması ve doğru düzgün bir şeyi düşünemiyor olmam baş ağrımı daha da artırıyordu. Derin bir nefes alıp başımı kaldırdım. Bu ağrı böyle geçecek gibi durmuyordu. Ayaklarımı yataktan sallandırıp alnımdaki nemi elimin tersiyle sildim.
Komidinin üzerindeki saate baktım. On bir buçuğu geçiyordu. Bunun anlamı şuydu. Bu gece asla uyuyamayacaktım. Bu gece uyku bana haramdı. Sıkıntıyla etrafıma bakındım ve dibimde oturan, başını yatağa yaslayan Koray'ı gördüğümde ayağa kalktım. Benim için burada nöbet tutuyordu. Ah... Bu çocuğun hakkını nasıl öderdim? Yere çömelip elimi omzuna koyup fazla sarsmadan sessizce uyandırmaya çalıştım. Biraz daha böyle durursa boynu çok kötü ağrıyacaktı.
"Koray... Hadi uyan." Cümlemin bitmesini beklemeden gözlerini araladı. Uykusunun bu kadar hafif olduğunu ilk defa görüyordum.
"Ne oldu? Miden mi bulanıyor?" dedi uyku mahmurluğuyla, hemen ayaklanıp kollarımdan destek vermeye çalışarak.
"Hayır, ben iyiyim." dedim sessizce, endişesini boşa çıkararak. "Yatağa yatman için kaldırdım seni."
