မနက်ကတည်းက အစောထပြီးမုန့်လုပ်နေတဲ့ Shin။စားပွဲတခုလုံးလည်း သူလုပ်ထားတဲ့မုန့်လုပ်ပစ္စည်းများ ၊မုန့်များနှင့် ပြည့်နှက်နေသည်။P Keng ရဲ့မွေးနေ့အတွက်ပြင်ဆင်ထားတဲ့ မုန့် ၊ လက်ဆောင်ဘူး ၊ မွေးနေ့ကိတ်တွေက လက်နှစ်ဖက်လုံးတွင်နေရာယူထားသည်။
P Kengကိုကျောင်းရဲ့စာသင်ဆောင် အဟောင်းတနေရာတွင် တွေ့ရန်ပြောလိုက်သည်။Shin ကိုယ်တိုင်ကတော့ ချိန်းထားတဲ့နေရာကို နာရီဝက်ကြိုလာခဲ့ကာ ပါလာတဲ့လက်ဆောင်တွေကို နေရာချနေစဉ်သူ့ပခုံးပေါ်သို့ရောက်လာတဲ့ လက်တစုံ။
" ရောက်လာပြီပဲ....P Keng "
" အွန်း "
ခုံပေါ်မှာချထားတဲ့ပစ္စည်းတွေကိုကြည့်ပြီး Keng ပျော်မိသွားသည်။သူ့မွေးနေ့အတွက် သေချာပြင်ပေးထားတာပဲ။ဒီနှစ်မွေးနေ့ကတော့ အရင်နှစ်တွေကထက်ပိုပြီးပျော် စရာကောင်းတာ အမှန်ပါပဲ။
" ဆုတောင်းပြီးပြီလား P Keng "
" P ဘာဆုတောင်းရမလဲ Shin "
" P Keng ကြိုက်တာတောင်းလေ "
" အဲ့ဒါဆိုရင်....Shin ကနောက်နှစ်တွေမှာလည်းPနဲ့အတူ ဒီလိုမွေးနေ့ပွဲမျိုးလေး ကျင်းပပေးဖို့ဆုတောင်းမယ် "
" P Keng ဆုတောင်းကလည်းရိုးရှင်းလိုက်တာ "
" P ဆုတောင်းကရိုးရှင်းတယ်။အဲ့ဒါကြောင့် Shin ကနောက်နှစ်တွေမှာလည်း P အနားမှာရှိနေပေး။ဟုတ်ပြီလား "
" အင်း "
Shin ရဲ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လာတဲ့P Keng ရဲ့လက်တွေ။မျက်တောင်မခတ်တမ်းကြည့်နေတဲ့P Keng ကြောင့် Shin ဘာထပ်ပြောရမယ်မှန်းမသိဘဲ ကြောင်သွားသည်။
ခဏအကြာမှအသိပြန်ဝင်လာကာ .....
" Shin....ကြက်ဥခနုံထုပ်ရယ် ၊ ဝက်သားလိပ်ရယ် လုပ်လာတယ် "
" ကြည့်ရတာစားလို့ ကောင်းမဲ့ပုံပဲ "
" စကောင်းလား P Keng "
" အင်း။ စိမ့်စိမ့်လေးနဲ့ စားလို့ကောင်း
တယ် "
" မုန့်စားပြီးပြီဆိုတော့ မွေးနေ့လက်ဆောင်ပေးရတော့မဲ့အချိန်ပဲ "
သူ့ရှေ့မှာ လက်ဆောင်ဘူးကိုလွယ်အိတ်ထဲကထုပ်ဖို့ပြင်နေတဲ့ကောင်လေးကို မှေးထောက်ကာကြည့်နေမိတယ်။ဘေးတ စောင်းလှည့်ပြီး ပစ္စည်းယူနေတာမို့ ဖြူဖွေးနေတဲ့Shin ရဲ့လည်တိုင်ကိုသေချာမြင်နေရသည်။လက်ဆောင်ဘူးကကြီးနေတာမို့ အိတ်ထဲကမနည်းပြန်ထုပ်နေရစဥ် သူ့ လည်ပင်းကို ကျရောက်လာတဲ့နှုတ်ခမ်း
တစုံရဲ့ အထိအတွေ့ ......
